SUNITA DEOSTHALI

About Author

Birth Date : 29/10/1956


SUNITA DEOSTHALI, NEE HEGDE WAS BORN IN VADODARA ON 29TH OCTOBER, 1956 WHERE SHE COMPLETED HER SCHOOLING AND HIGHER EDUCATION AS WELL. AFTER GRADUATING IN PSYCHOLOGY FROM MAHARAJA SAYAJIRAO UNIVERSITY, SHE PURSUED HER B.ED. DEGREE. SHE ALSO COMPLETED M.A (HINDI) FROM GUJARAT UNIVERSITY AS HINDI LANGUAGE FASCINATED HER. SHE STARTED HER CAREER AS A HINDI TEACHER AND THEN WENT ON TO WORK IN A NATIONALIZED BANK FOR 26 YEARS. AS A CHILD, CREATIVE WRITING WAS HER FAVORITE PASTIME. RIGHTLY SO, SHE HAS BEEN AWARDED MANY PRIZES FOR THE SHORT-STORY COMPETITIONS HELD AS A PART OF THE ANNUAL LITERATURE ASSEMBLY HELD IN VADODARA. HER CAREER AS AN AUTHOR TOOK A LEAP AFTER SHE OPTED FOR VOLUNTARY RETIREMENT FROM HER BANK JOB IN 2006. STORY WRITING WAS HER MOST LOVED AREA OF WRITING. HER FIRST SHORT STORY “DUDHAVARCHI SAAY” GOT SELECTED TO BE PRINTED IN THE DIWALI SPECIAL ISSUE OF “MAHER” MAGAZINE PUBLISHED BY MENAKA PRAKASHAN. SOON MANY SHORT STORIES AUTHORED BY HER WERE PUBLISHED IN WELL-KNOWN MAGAZINES SUCH AS MAHER, MAZI VAHINI, PRUTHA, SAMATOL, ANNAPURNA AND SO ON. SUNITA MAM WAS GIVEN FIRST PRIZE IN 2008 BY “SNEH PUNE” INSTITUTE FOR A KIDS’ DRAMA WRITTEN BY HER. SHE ALSO SERVED AS A CO-EDITOR FROM 2014 TO 2016 FOR THE MARATHI EDITION OF “PRANVAYU” MAGAZINE THAT FOCUSED ON MEDICAL ISSUES AND WAS PUBLISHED FROM SURAT. SHE HAS ALSO WORKED EXTENSIVELY AS A TRANSLATOR OF GUJARATI TO MARATHI LANGUAGE, APART FROM HER USUAL WRITING. SHE HAS TRANSLATED 7 BOOKS AND 45 FORTNIGHTLIES WRITTEN BY FAMED GUJARATI AUTHOR VANARAJ MALAVI INTO MARATHI FOR MUMBAI’S SELF DEVELOPMENT PUBLICATION. HER ONE-ACT PLAY “BAIKO EITIT NAVRA KATRIT” WAS PUBLISHED IN 2007 AND RAN FOR MANY SHOWS. THIS PLAY WAS SELECTED FOR AUDIO PRESENTATION ON THE RADIO CHANNEL “VIDYAVAANI” AS WELL. HER COLLECTION OF SHORT STORIES WILL BE PUBLISHED BY MEHTA PUBLISHING HOUSE SOON. SHE IS CURRENTLY COLLABORATING WITH MANY ORGANIZATIONS FOR TRANSLATION WORK ALONG WITH HER PERSONAL WRITING PROJECTS. MOREOVER, SHE DELVES IN WRITING POEMS AND SCREENPLAYS FOR LEISURE TOGETHER WITH SHORT-STORY WRITING.S

सौ. सुनीता देवस्थळी या पूर्वाश्रमीच्या सुनीता हेगडे. जन्म बडोद्याचा (२९.१०.१९५६). शालेय तसेच महाविद्यालयीन शिक्षण बडोद्यातच झाले. बडोद्याच्या महाराजा सयाजीराव विद्यापीठातून मानसशास्त्राची पदवी संपादन करून पुढे बी.एड.ची पदवीही प्राप्त केली. हिंदी विषयाची आवड असल्याने गुजरात विद्यापीठातून हिंदी विषयात एम.ए. पूर्ण केले. काही काळ हिंदी शिक्षक म्हणून काम केल्यावर पुढील २६ वर्षे राष्ट्रीयीकृत बँकेत कार्यरत. लेखनाचा छंद लहानपणापासूनच होता. बडोद्याला दर वर्षी होणाऱ्या वाङ्मय परिषदेत घेतल्या जाणाऱ्या लघुकथा स्पर्धेत अनेक पारितोषिके प्राप्त. २००६ मध्ये बँकेतून स्वेच्छानिवृत्ती घेतल्यानंतर लेखनकार्याला गती मिळाली. कथालेखन हे आवडते क्षेत्र. पहिली लघुकथा दुधावरची साय २००८ मध्ये मेनका प्रकाशनच्या माहेर या मासिकात प्रसिद्ध झाली. त्यानंतर अनेक कथा माहेर, माझी वहिनी, पृथा, समतोल, अन्नपूर्णा वगैरे मासिकांतून प्रकाशित झालेल्या आहेत. त्यांनी लिहिलेल्या बालनाटकाला स्नेह पुणे या संस्थेतर्फे २००८ सालचा प्रथम पुरस्कार मिळाला. २०१४ ते २०१६ या काळात सुरतेहून प्रकाशित होणार्या प्राणवायू या वैद्यकीय विषयावरील मासिकाच्या मराठी आवृत्तीची सहसंपादक म्हणून काम केले, लेखनाव्यतिरिक्त गुजराथीतून मराठीत भाषांतराचे भरपूर काम केले आहे. मुंबईच्या सेल्फ डेव्हलपमेंट पाब्लिकेशनसाठी प्रसिद्ध गुजराती लेखक वनराज मालवी यांच्या मानसशास्त्र व व्यक्तिमत्त्वविकास यावरील ७ पुस्तकांचा, तसेच ४५ पाक्षिकांचा मराठी अनुवाद केला आहे.
Sort by
Show per page
Items 1 to 2 of 2 total
NACOHUS Rating Star
Add To Cart INR 195
RUNANUBANDH Rating Star
Add To Cart INR 230

Latest Reviews

RUCHIRA BHAG -1
RUCHIRA BHAG -1 by KAMALABAI OGALE Rating Star
संजीव_वेलणकर

*आज २० एप्रिल* *आज दोन लाख सुनांची एकच आई हे नाव कमवणाऱ्या #कमलाबाई_ओगले यांचा स्मृतिदिन.* जन्म. १६ सप्टेंबर १९१३ सांगली जिल्ह्यातील कुंडल येथे. कमलाबाई ओगले या माहेरच्या गोदूताई अनंत दांडेकर. त्याचा विवाह सांगलीतील कृष्णाजी ओगले यांच्याशी झाला. कमलााई ओगले यांच्या पाककला कृतींवरच्या ‘ रुचिरा‘ हे पुस्तक १९७० च्या सुमारास आले. कुठलाही प्रकाशक, या नाव नसलेल्या कमलाबाई ओगले यांचे हे पुस्तक स्विकारावयास तयार होईना काही प्रकाशकांनी तर बाईंकडेच प्रकाशनासाठी पैसे मागितले. पण या पुस्तकाच्या गुणवत्तेवर आणि उपयुक्ततेवर १०० % विश्वास असणार्‍या ओगल्यांनी धीर न सोडता त्यांचे आणि मुकुंदराव किर्लोस्करांचे स्नेही श्री. भिडे यांच्या मार्फत मुकुंदराव किर्लोस्कर यांना गाठले आणि पुस्तक प्रकाशनाचा प्रस्ताव ठेवला. वृत्तीने पूर्णत: व्यावसायिक असणार्‍या मुकुंदरावांनी फायदा होणार नाही म्हणून हे पुस्तक स्वीकारण्यास नकारच दिला होता पण भिडे यांनी पटवल्यावर आणि तोटा झालाच तर तो सोसण्याची तयारी ओगल्यांनी दाखवल्यावर मुकुंदराव तयार झाले . किर्लोस्कर समूहाने ‘ स्त्री सखी प्रकाशन ‘ या संस्थेची मुहूर्तमेढ रोवली आणि पहिलेच पुस्तक म्हणून ‘ रुचिरा ‘ चे प्रकाशन केले. या पुस्तकामुळे कमलाबाई ओगले या सर्वच स्तरांत अतिशय लोकप्रिय झाल्या. त्यांना परीक्षक म्हणून पूर्वीपेक्षा जास्त बोलावणी येऊ लागली. केंद्रीय मंत्री शंकरराव चव्हाण, आबासाहेब खेबुडकर — कुलकर्णी, दुर्गाबाई भागवत, शांता शेळके, मोहिनी निमकर,अशा अनेक नामवंतांच्या हस्ते त्यांचे कित्येक सत्कार झाले. मुंबईच्या एस.एन.डी.टी. विद्यापीठात त्यांनी वर्ग घेतले. रुचिरा - भाग १ ने अभूतपूर्व यश मिळवले. वास्तविक रुचिराचे जे हस्तलिखित प्रथम तयार केले होते त्यात १०५० पदार्थकृतींचा समावेश होता. परंतु पुस्तक फार मोठे होईल व किंमतीलाही भारी होईल म्हणून त्यातले ३५० पदार्थ कमी करून रुचिरा प्रसिद्ध केले. या बाजूला काढलेल्या ३५० पदार्थांमध्ये अजून काही नवीन पदार्थांची भर घालून रुचिरा - भाग २, सन १९८५ मध्ये प्रसिद्ध केला आहे. कमलाबाई आपल्या मुलांकडे ऑस्ट्रेलियाला गेल्या असताना तेथेही ह्यांना नवनवीन पदार्थांचे प्रयोग केले. ऑस्ट्रेलियन सुगरणींकडून तेथील पदार्थांची माहिती करून घेतली व त्या पदार्थांना भारतीय चव देऊन रुचिराच्या पद्धतीनुसार वाटी चमच्याच्या प्रमाणात तयार केले. त्यामुळे रुचिरा - भाग २ मध्ये अनेक नाविन्यपूर्ण पदार्थांची रेलचेल आहे. स्वीडीश ऍपल पुडींग, स्वीस फिंगर्स, मटी ब्रिझल्स, ब्लॅक फॉरेस्ट केक, चीज मिरची भात, शानसाक, हुसेनी कबाब करी, ब्राऊन स्ट्यू अशा नावांनीच तोंडाला पाणी सुटावे. ऑस्ट्रेलियात तर त्यांना तीनदा बोलावणी आली. या दोन्ही खंडांत त्यांनी तेथल्या भारतीय आणि स्थानिक स्त्रियांना विविध पदार्थांची प्रात्यक्षिके दाखवली. ऑस्ट्रेलियात शिरा करतांना तूप उपलब्ध नव्हते, तर त्यांनी चक्क तेलावर शिरा करून दाखवला! तोही तितकाच स्वादिष्ट झाला होता. या पुस्तकात महाराष्ट्रीय पदार्थांप्रमाणेच काही तमिळी, पंजाबी, गुजराती आणि बंगाली पाककृतींचा समावेश केला आहे. त्याचप्रमाणे हे पुस्तक मराठी भाषेचे कुंपण ओलांडून कानडी भाषेतही गेले. विद्यामूर्ती सत्यनारायण यांनी भाषांतर केलेल्या कानडी पुस्तकाचे भाग्य मराठी पुस्तकाप्रमाणेच बलवत्तर आहे. या पुस्तकाची हिन्दी, इंग्लिश आणि गुजराती भाषांतही भाषांतरे झाली आहेत. ‘फास्ट फूड ‘ पद्धतीच्या पाक कृती असलेल्या या ‘ रुचिरा ‘ चा दुसरा भागही प्रसिद्ध झाला. एखाद्या लोकप्रिय गाण्याप्रमाणे हे पुस्तक घराघरांत पोचले. हे पुस्तक पुढच्या पिढींतील मुलींना / सुनांना ही आपले पुस्तक वाटते. दोन लाख प्रतींचा खप गाठल्यावर ‘ दोन लाख सुनांची एकच आई ‘अशी caption या पुस्तकाच्या blurb वर दिली गेली होती; ती नि:संशय समर्पक होती. या Blurb ला प्रा. मं. वि. राजाध्यक्षांनी ‘ वेष्टण लेख ‘ असा प्रतिशब्द सुचवला होता.. कमलाबाई ओगले यांचे २० एप्रिल १९९९ रोजी निधन झाले. आपल्या समुहा तर्फे कमलाबाई ओगले यांना आदरांजली. ...Read more