V.S THAKAR

About Author

Death Date : 04/12/2019


HE WORKED AS A PROFESSOR OF MATHEMATICS FOR A FEW YEARS AFTER COMPLETING HIS MASTERS IN MATHEMATICS. LATER, HE JOINED CENTRAL WATER & POWER RESEARCH STATION (CW&PRS) AT KHADAKWASLA IN PUNE. HE WORKED ALONG WITH DR. ACHYUTRAO APTE (A LEADING MATHEMATICIAN, RESEARCHER AND SOCIAL REFORMER) AS A SENIOR RESEARCH OFFICER FOR MANY YEARS. AFTER RETIRING FROM CW&PRS, HE WORKED ON MARATHI TRANSLATIONS OF ‘A BRIEF HISTORY OF TIME’ BY DR. STEPHEN HAWKING, AND ALSO ‘PICTURE OF DORIAN GRAY’ BY OSCAR WILDE. BOTH THESE BOOKS EARNED IMMENSE POPULARITY, AND HAVE WON THE HEARTS OF AVID READERS AS WELL AS CRITICS! LATER, HE TIRELESSLY WORKED FOR MANY YEARS DOING A LOT OF STUDY AND RESEARCH TO AUTHOR MARATHI –MARATHI –ENGLISH THESAURUS (PARYAYKOSH IN MARATHI). THIS THESAURUS HAS BEEN EXTREMELY USEFUL FOR ALL AUTHORS WORKING ON ENGLISH TRANSLATION OF BOOKS AS WELL AS READERS AND ESPECIALLY STUDENTS INVOLVED IN LANGUAGE STUDIES. ONE OF HIS BOOKS WHICH DESCRIBED AND CORRELATED MODERN SCIENTIFIC VIEWS TO PHILOSOPHICAL BELIEF SYSTEMS ALSO EARNED RAVE REVIEWS FROM AVID READERS AS WELL AS CRITICS! HIS WIFE LATE MRS. ANJALI THAKAR WAS ONE OF THE MOST DISTINGUISHED MARATHI POETESSES AND AUTHORS OF HER ERA SPANNING FROM EARLY 1950S TILL 1980S. HIS PARENTS WERE ACTIVELY INVOLVED IN INDIAN FREEDOM STRUGGLE FOR MANY YEARS BEFORE INDIAN INDEPENDENCE, DURING THE BRITISH RULE. APART FROM THAT, THEY WERE ALSO DEEPLY INVOLVED IN VARIOUS EFFORTS OF SOCIAL WELFARE FOR THE TRIBAL PEOPLE STAYING IN REMOTE VILLAGES LOCATED WITHIN SATPUDA MOUNTAIN RANGES OF NANDURBAR REGION. BOTH PARENTS WERE JAILED BY THE BRITISH GOVT. FOR A NUMBER OF TIMES. IN FACT, VINAYAK THAKAR WAS BORN IN A JAIL DURING HIS MOTHER’S JAIL TERM SHE WAS SERVING WHILE FIGHTING AGAINST THE BRITISH RULE FOR THE INDIAN INDEPENDENCE! AS A HIGH SCHOOL STUDENT, HE ALWAYS WISHED AND ASPIRED TO DO IN-DEPTH STUDY IN MATHEMATICS AND PHYSICS AND WORK AS A RESEARCH SCIENTIST LATER IN PROFESSIONAL LIFE. APART FROM THIS, HE WAS ALSO KEENLY INTERESTED IN STUDY OF LITERATURE, ARTS, AND CLASSICAL MUSIC AS WELL, WHICH HE PURSUED VERY WELL IN HIS LIFE AFTER RETIREMENT. HE WAS A GREAT VISIONARY SCIENTIST, AND ALWAYS WISHED THAT HIS BODY SHOULD BE USED POSTHUMOUSLY FOR MEDICAL RESEARCH. THUS, HE HAD CREATED HIS WILL WITH THE ARMED FORCES MEDICAL COLLEGE (AFMC) PUNE, FOR HIS BODY DONATION TO BE ACCEPTED AFTER HIS DEMISE. AFTER A VERY BRIEF AGE RELATED ILLNESS, HE LEFT FOR THE HEAVENLY ABODE AT THE AGE OF 88 IN DECEMBER 2019. AS PER HIS WILL HE HAD EXECUTED IN 2014 ITSELF, HIS FAMILY MEMBERS DONATED HIS BODY TO AFMC, PUNE AFTER HIS DEATH.

पुण्याच्या फर्गसन महाविद्यालयातून गणित या विषयात MSC झाल्यानंतर त्यांनी काही काळ प्राध्यापकी केली. त्यानंतर खडकवासला, पुणे येथील केंद्रिय जलशक्ती संशोधन संस्था (CWPRS) या केंद्र सरकारी संस्थेत डॉ. अच्युतराव आपटे यांच्या समवेत ते सिनिअर रिसर्च ऑफिसर या पदावर अनेक वर्षे कार्यरत होते. निवृत्तीनंतरच्या काळात त्यांनी डॉ, स्टिफन हॉकिंग यांच्या ‘द ब्रिफ हिस्टरी ऑफ टाइम’ या पुस्तकाचे मराठीत अनुवादित केलेले ‘काळाचा छोटासा इतिहास’ , तसेच ‘पिकचर ऑफ डोरीयन ग्रे’ चा मराठी अनुवाद ही पुस्तके चांगलीच गाजली. त्यानंतर त्यांनी अनेक वर्षे अथक परिश्रम व अभ्यास करून तयार केलेला मराठी- मराठी- इंग्रजी असा थेसोरस किंवा पर्याय शब्दकोश हा सर्व लेखक, वाचक, तसेच मराठी व इंग्रजी अनुवाद करणाऱ्या लेखकांना फारच उपयोगी पडतो. त्यांचे "विज्ञान आणि अध्यात्म - एक मुळापासून दृष्टीक्षेप" हे पुस्तकही वाचकांना चांगलेच भावले. ज्ञानेश्वरांचे काव्यलंकार व इतर काही पुस्तक संपदा निर्मिलेल्या सुप्रसिद्ध लेखिका व कवयित्री कै. अंजली ठकार यांचे ते पती होते. विनायक ठकार यांचे आई-वडील स्वातंत्र्य लढ्यात तर पूर्णवेळ सक्रिय होतेच, पण त्याचबरोबर त्यांनी पश्चिम खानदेश (आता नंदुरबार जिल्हा) मधील धडगाव जवळ अनेक खेडयात अनेक वर्षे समाजसेवा केली. स्वातंत्र्य लढ्यात अनेकवेळा कारावास भोगला व अशाच एका कारावासाच्या काळात विनायक ठकार यांचा जन्म झाला. खूप शिकून आपण भौतिक शास्त्र किंवा गणित विषयात शास्त्रज्ञ म्हणून काम करण्याची त्यांची लहानपणापासूनच मनिषा होती. त्याचबरोबर साहित्य, कला, संगीत या विषयांमध्येही त्यांना कमालीचा रस होता. निवृत्तीनंतरच्या संपूर्ण काळात सतत वाचन, लेखन, संगीत श्रवण करून त्यांनी आपणां सर्व लोकांसाठी फारच मोठा आदर्श ठेवला आहे! आपल्या हयातीनंतरही आपली प्रत्येक पेशी ही यापुढील वैद्यकीय संशोधनासाठी वापरली जावी यासाठी २०१४ सालीच त्यांनी आर्म्ड फोर्सेस मेडिकल कॉलेज (AFMC), पुणे येथे रीतसर देहदानासाठी अर्ज करून सर्व कागदपत्रे कुटुंबीयांकडे सुपूर्द केली होती. अल्पशा आजारानंतर डिसेंबर २०१९ मध्ये वयाच्या ८८ व्या वर्षी त्यांनी या जगाचा निरोप घेतला.
Sort by
Show per page
Items 1 to 2 of 2 total
PARYAY SHABDKOSH Rating Star
Add To Cart INR 630
THE PICTURE OF DORIAN GRAY Rating Star
Add To Cart INR 250

Latest Reviews

CHHATITO GAPPA
CHHATITO GAPPA by G.B. DESHMUKH Rating Star
स्मिता अंजनकर, ठाणे.

नुकतेच `छाटीतो गप्पा ` वाचण्यात आले. अतिशय सुरेख , खुसखुशीत, नर्म विनोदी लेखन आपल मन ताजेतवाने करण्यात यशस्वी झाले आहे.पुस्तक वाचून विदर्भातील संस्कृती, परंपरा आणि त्याची जपणूक करणारी माणसं नव्याने भेटतात. या सर्वांना विनोदाची दिलेली जोड खूपच सुरेख हे.आपल्या संग्रही असायलाच हवे असे पुस्तक आहे. पुनर्वाचनाचा मोह नक्कीच होणार.असेच लिहित रहा. ...Read more

CHHATITO GAPPA
CHHATITO GAPPA by G.B. DESHMUKH Rating Star
विनोद कलंत्री, अमरावती

स्मृतिगंधाचा दरवळ पसरविणाऱ्या आनंददायी लेखनाची अनुभूती - छाटितो गप्पा. ...... त्र्यंबकेश्वर - सप्तश्रृंगी च्या प्रवासाची शिदोरी म्हणून सोबतीला जी.बी.देशमुखांचे "छाटितो गप्पा" पुस्तक घेतले आणि प्रवास सुखकर झाला. "छाटितोगप्पां" मधील गप्पांमधे रमून सुखद आनंद प्राप्त झाला... एकाच पिढितील असल्यामुळे लेखकाच्या जागी क्षणो क्षणी स्वतःला बघत होतो कारण आमच्या पिढितील सर्वांचे बाप पुस्तकातील बापाप्रमाणे चीफ साहेबच होते आणि स्वाक्षरी करण्या पूरती शिक्षित असलेली मायाळू माय एमबीए (निरक्षर) होती तरी तिने वित्त, एच. आर. अशा प्रत्येक क्षेत्रात आचार्याची पदवीच जणू प्राप्त केली होती ....रात्री बेरात्री मित्र परिवाराला वाढून तृप्त करणाऱ्या माता आता इतिहासात जमा झाल्या... जीवनाचा सोपान चढत असताना वाटेत येणाऱ्या निर्जीव पात्रांनाही सजीव करण्याची किमया लेखकाने केली आहे . मग ते `गव्हातले खडे` का असेना....!!! जीवन प्रवासात लाभलेले मित्र ,सहकारी प्रत्येकाचा उल्लेख करत असताना त्यांच्या सोबत कधितरी आपलेही भेटीचे योग यावयास हवे होते असे कुतुहल मनात साहजिकच निर्माण झाले मग ....ते दहा रुपये देणारे बाबुराव काका असो की मनोहर रिक्षावाला ...आणि ती "जीबला"...अप्रतिम !!! अमरावतीच्या मणिबाई गुजराती हायस्कूल ह्या शाळेविषयी लिहताना पिंपळगावकर सर, अनगळ मॅडम , भगत सर एक एक करून दर्शन देऊन गेले. मैदानाच्या एका बाजूला गाड्या लावणारे मामु ,भाकऱ्या, मनुभाई , मोटू अशोक आणि क्राफ्ट च्या सरां सारखा दिसणारा भिडाणे खारमुरे वाला ..ही सर्व आमच्या साठी अविस्मरणीय पात्र आहेत . ज्या कारणासाठी अनगळ मॅडम आणि लेखकाला हॅट-ट्रिक पूर्ण करता आली तो प्रसंग देखील धमालच....!!! . आजोबांच्या सेवेसाठी लहानग्या नातवांमधे स्पर्धा ही भाग्यवानाच्या घरीच होऊ शकते ...हे संस्कार ज्याच्या घरात आहे तोच खरा श्रीमंत... तो प्रसंग वाचताना डोळे पाणावले.... आणखीन एक गोष्ट ... "मेरा नाम जोकर" च्या थर्मास चे मलाही फार आकर्षण होते ...!!! नागपुरच्या टिपिकल "च्य" पासून सुरु होणाऱ्या भाषेतून वऱ्हाडच्या "काऊन बे"च्या भाषेला स्पर्श करत थेट पुण्यातील वर्माजीच्या दुकानातील जिभेला कष्टप्रद अशा पुणेरी मराठीत रमत-गमत एक -एक दृश्य ज्या प्रकारे चित्रित केल्या गेले ते सरळ काळजात घर करून जाते ...."छाटितो गप्पा" च्या माध्यमातून पुनः पुन्हा अनुभवलेल्या जीवन यात्रेच्या प्रवासातील प्रसंग स्व. मधुकर केचे सरांच्या शब्दात सांगावे तर ....मी डोळे उघडून बघितले, मी डोळे ओले करूनही बघितले, डोळे पुसूनही बघत राहिलो, आणि डोळे बंद करून त्यात परत- परत रमत आहे.... शेवटी ...पन्नास- साठ च्या दशकातील जे आमच्या सारखे नमुने आहेत मग ते कोणत्याही ठिकाणचे असो, त्यांच्या साठी हे पुस्तक म्हणजे, काही पात्र बदलतील, एखाद दुसरी घटना पण बदलेल परंतु जीवन प्रवास हा सारखाच राहील..... वाचनीय, स्मृतिगंधाचा दरवळ पसरविणारे .....आनंददायी लेखन. लेखकाच्या सक्षम लेखणीस त्रिवार सलाम... अभिनंदन!!! ...Read more