"I LOST MY LOVE IN BAGHDAD" IS AN EXTRAORDINARILY GRIPPING AND INFORMATIVE ACCOUNT OF THE CHAOS INSIDE THE GREEN ZONE BY "NEWSWEEK`S" YOUNGEST WAR CORRESPONDENT, WHOSE FIANCE WAS KILLED DURING AN ATTEMPTED KIDNAPPING. AT AGE TWENTY-FIVE, MICHAEL HASTINGS ARRIVED IN BAGHDAD TO COVER THE WAR IN IRAQ FOR "NEWSWEEK," HE HAD AT HIS DISPOSAL A LITTLE HEMINGWAY ROMANTICISM AND ALL THE APPARATUS OF A TWENTY-FIRST-CENTURY REPORTER -- CELL PHONES, HIGH-SPEED INTERNET ACCESS, DIGITAL VIDEO CAMERAS, FIXERS, DRIVERS, GUARDS, TRANSLATORS. IN STARTLING DETAIL, HE DESCRIBES THE CHAOS, THE VIOLENCE, THE NEVER-ENDING THREATS OF BOMB AND MORTAR ATTACKS, THE FRONT LINES THAT CAN BE A HALF MILE FROM THE GREEN ZONE, THAT CAN BE ANYWHERE. THIS IS A NEW KIND OF WAR: PRIVATE SECURITY COMPANIES FOLLOW THEIR OWN RULES OR LACK THEREOF; SOLDIERS IN COMBAT GET INSTANT MESSAGES FROM THEIR GIRLFRIENDS AND FAMILIES; MEMBERS OF THE LOUISIANA NATIONAL GUARD WATCH KATRINA`S DECIMATION OF THEIR CITY ON A TV IN THE BARRACKS. BACK IN NEW YORK, HASTINGS HAD FALLEN IN LOVE WITH ANDI PARHAMOVICH, A YOUNG IDEALIST WHO WORKED FOR AIR AMERICA. A YEAR INTO THEIR COURTSHIP, ANDI FOLLOWED MICHAEL TO IRAQ, TAKING A JOB WITH THE NATIONAL DEMOCRATIC INSTITUTE. THEIR WAR-ZONE ROMANCE IS ANOTHER WINDOW INTO LIFE IN BAGHDAD. THEY CALL EACH OTHER PET NAMES; THEY MAKE PLANS FOR THE FUTURE; THEY FIGHT, USUALLY BECAUSE EACH IS FEARFUL FOR THE OTHER`S SAFETY; AND THEY TRY TO FIGURE OUT HOW TO GET TOGETHER, WHEN IT MEANS PUTTING BODYGUARDS AND DRIVERS IN JEOPARDY.THEN ANDI GOES ON A DANGEROUS MISSION FOR HER NEW EMPLOYER -- A MEETING AT THE IRAQI ISLAMIC PARTY HEADQUARTERS THAT ENDS IN CATASTROPHE. SEARING, UNFLINCHING, AND REVELATORY, "I LOST MY LOVE IN BAGHDAD" IS BOTH A RAW, BRAVE, BRILLIANTLY OBSERVED ACCOUNT OF THE WAR AND A HEARTBREAKING STORY OF ONE LIFE LOST TO IT.
लहानपणापासून लष्कर, शस्त्रास्त्रं, युद्ध याबद्दल खूप कुतूहल आणि आकर्षण असलेला मायकेल होस्टिंग्ज मोठा झाल्यावर ‘न्यूजवीक’चा वार्ताहर होतो आणि इस्राइल, व्हिएतनाम इत्यादी ठिकाणी अनुभव घेतल्यावर त्याची नेमणूक इराकमधील वार्ताहर म्हणून होते. ते काम त्याला आवडतं; परंतु त्याच सुमारास अ‍ॅन्डी या अतिशय हुशार, सुरेख आणि आदर्शवादी तरुणीच्या तो प्रेमात पडतो आणि एकमेकांपासून दूर राहणं दोघांना खूप जड जातं. आदर्शवादी अ‍ॅन्डी सद्दामच्या पाडावानंतर इराकमधील राजकीय पक्षांना लोकशाही मूल्यं प्रस्थापित करण्यास मदत करण्याच्या विचारांनी प्रेरित होऊन आणि मायकेल आहे त्या देशात राहायला मिळेल म्हणून इराकमध्ये नॅशनल डेमोक्रटिक इन्स्टिट्यूटमध्ये नोकरी मिळवून बगदादला येते, उत्साहानं कामाला लागते. परंतु इराकमध्ये परिस्थिती अत्यंत वाईट असते. जी हिंसा चालू असते, ती विश्वास बसणार नाही, कल्पना करता येणार नाही, समजणार नाही अशी असते. अमेरिकन सैनिकांच्या मनातही कडवटपणा असतो, कठोर उपहास असतो. किती अमेरिकन कुटुंबांचा सत्यानाश करीत असतं हे युद्ध हे त्यांच्या सरकारला समजत नसतं? २००६ साल संपतं तेव्हा छत्तीस हजार इराकी मेलेले असतात, आठशेहून जास्त अमेरिकन्स मेलेले असतात, पन्नास कोटी डॉलर्स खर्च झालेले असतात. शिया आणि सुन्नी एकमेकांना तर मारत असतातच; परंतु अमेरिकन लष्कर आणि अमेरिकन माणसं तर तेथे कोणालाच नको असतात म्हणून तेही मारले जात असतात. अशा भयानक वातावरणात उत्साह आणि चिकाटी टिकवून धरून काम करू पाहणा-या मायकेल आणि अ‍ॅन्डीच्या प्रेमकथेचा जो अत्यंत दुर्दैवी आणि भयानक अंत होतो, त्याबद्दल प्रत्यक्षच वाचा–