* Front & back cover images are for illustration purposes only and the price of book is sold separately.
  • Original Book Title: THE NEGOTIATOR
  • Availability : Available
  • Translators : LEENA SOHONI
  • ISBN : 9788171612079
  • Edition : 2
  • Publishing Year : MARCH 1994
  • Weight : 0.00 gms
  • Pages : 420
  • Language : Translated From ENGLISH to MARATHI
  • Category : FICTION
Quantity
Buying Options:
  • Ebooks:
  • Print Books:
THE KIDNAPPING OF A YOUNG MAN ON A COUNTRY ROAD IN OXFORDSHIRE IS BUT THE FIRST BRUTAL STEP IN A RUTHLESS PLAN TO FORCE THE PRESIDENT OF THE UNITED STATES OUT OF OFFICE. IF IT SUCCEEDS, HE WILL BE PSYCHOLOGICALLY AND EMOTIONALLY DESTROYED. ONLY ONE MAN CAN STOP IT - QUINN, THE WORLD`S FOREMOST NEGOTIATOR, WHO MUST BARGAIN FOR THE LIFE OF AN INNOCENT MAN, UNAWARE THAT RANSOM WAS NEVER THE KIDNAPPER`S REAL OBJECTIVE . . . THE NEGOTIATOR UNFOLDS WITH THE SPELLBINDING EXCITEMENT, UNCEASING SURPRISE AND RIVETING DETAIL THAT ARE THE HALLMARKS OF FREDERICK FORSYTH, THE MASTER STORYTELLER.
ऑक्सफोर्डशायरमधल्या एका गावरस्त्यावरून एका युवकाचे अपहरण हा अमेरिकेच्या अध्यक्षाला त्याच्या पदावरून हुसकावून लावण्याच्या, आत्यंतिक व्रूर अशा कारस्थान-नाट्यातील पहिला प्राणांतिक अंक होता. तो यशस्वीरित्या पार पाडला गेला, तर हा अध्यक्ष या अनपेक्षित धक्क्याने मानसिक आणि भावनिकदृष्ट्या खचून अकार्यक्षम होईल, हा एकमेव हेतू या अपहरणामागे होता. हा दुर्दैवी प्रकार जगातील फक्त एकच व्यक्तीR थोपवून धरू शकत होती– क्वन! अपहरणाच्या अशा प्रकारांमध्ये सातत्याने यशस्वी ठरलेला जगद्विख्यात मध्यस्थ. अपहरणकत्र्यांच्या मूळ हेतूविषयी अल्पांशानेही कल्पना नसताना या निष्पाप युवकाचे प्राण वाचवण्यासाठी स्वत:च्या आयुष्याची बाजी लावणारा मध्यस्थ.या अपहरणनाट्याचा उलगडा होत असताना श्वास रोखून ठेवणाNया औत्सुक्याने वाचक कधी कमालीचा उत्तेजित होतो, कधी आश्चर्याने चकित होतो, तर कधी अंगावर कोसळणाNया तपशिलांमुळे गोठल्यासारखा होतो. प्रेÂडरिक फॉर्सिथ या जागतिक कीर्तीच्या लेखकाने विलक्षण कौशल्याने विणलेली ही चित्तचक्षुचमत्कारिक कहाणी वाचताना थरारक अनुभवांमुळे तुम्ही पानापानांवर स्तंभित होणार आहात.
Video not available
No Records Found
No Records Found
Keywords
"#MARATHIBOOKS#ONLINEMARATHIBOOKS#TRANSLATEDMARATHIBOOKS#TBC#TRANSLATEDBOOKS@50% #MADHYASTHA #THENEGOTIATOR #मध्यस्थ #FICTION #TRANSLATEDFROMENGLISHTOMARATHI #LEENASOHONI #लीनासोहोनी #FREDERICKFORSYTH #फ्रेडरिकफॉर्सस्थ "
Customer Reviews
  • Rating StarRajendra Thite

    गुप्तहेर कथा , रहस्य कथा , साहस कथा . भले मग त्या सत्यकथा असोत अथवा काल्पनिक . साहित्यात त्यांचेही स्थान महत्वाचे असतेच .आजूबाजूचे सर्व वातावरण विसरायला लावून वाचकाची मती क्षणभर गुंग करण्याची शक्ती या प्रकारात असते . चला अशाच एका साहसी मोहमेवर निघूया . पुस्तक प्रेमी च्या सदस्यांना या मूळ पुस्तकाचे कर्ते फ्रेडरिक फोर्सिथ नवीन नाहीत . त्यांच्या the fox या मूळ कादंबरीचा मा . सुधांशु नाईक यांनी आपल्या गृपला परिचय करून दिलाच आहे . त्यांचेच हे आणखी एक पुस्तक . इंग्रजी साहित्यिक फ्रेडरिक फोर्सिथ यांनी बी बी सी मध्ये पोलिटिकल कॉरस्पॉन्डन्ट म्हणूनही काम केले आहे . प्रस्तुत काल्पनिक कादंबरीत त्यांनी आपल्या तिथल्या कामकाज व अनुभवाचा चपखलपणे वापर केला असावा . काही राजकीय नेतृत्वाची नावे त्यांनी कादंबरीत पदासकट वापरली आहेत . 1971 मध्ये दी डे ऑफ दि जॅकल्स हि त्यांची आणखी एक कादंबरी गाजली होती . या कादंबरीवर याच नावाचा पुढे चित्रपट निघाला . आज आपण परिचय करून घेत असलेल्या कादंबरीवर सुद्धा दी निगोशिएटर हा चित्रपट येऊन गेलाय . विलक्षण गतिमान कथानक हे त्यांचे वैशिष्ट्य . अनुवाद कर्त्या लीना गुळवणी यांच्या नावावर देखील बरीच पुस्तके जमा आहेत . त्यांनी मराठी अनुवाद केलेल्या आयुष्याचे धडे गिरविताना ( सुधा मूर्ति ) व टू सर विथ लव्ह. ( ई आर ब्रेथवेट ) या पुस्तकांचा अनुक्रमे चित्रा सोहोनी व प्रदीप तळेकरजी यांनी आपल्या गृपवर करून दिलेला परिचय रसिकांना आठवतच असेल . आता पुस्तकाकडे वळूया . अमेरिका व रशिया या दोन जागतिक स्तरावरील बलाढ्य शक्ती . या एकमेकांच्या जरी कट्टर प्रतिस्पर्धी असल्या , तरीही प्रस्तुत कादंबरीत महा विघातक , महा विध्वंसक अशी संरक्षण विषयक मिसाईल्स निर्मिती करण्यासाठी दोन्ही राष्ट्रांना बंधने घालवीत या हेतूने या दोन देशात `नानटेक्त` करार होऊ घातला आहे . या पार्शवभूमीवर कथानक सुरु होते . हा करार होऊ नये असे दोन्ही देशातील उद्योगपतीना आर्थिक हितसंबंधा साठी , तर दोन्हीकडील राजकीय शक्तींना पक्षीय राजकारण ,वैयक्तिक महत्वाकांक्षा यामुळे गैरसोयीचा ठरणार असल्याने नकोसा असतो . साहजिकच तो करार हाणून पाडण्यासाठी जो तो निकराने प्रयत्नास लागतो .त्यातच एक खतरनाक संधीसाधू आंतर राष्ट्रीय गुन्हेगार टोळी यात एन्ट्री घेते . या टोळीचे संबंध व लागेबांधे प्रत्यक्ष अप्रत्यक्ष रित्या दोन्ही देशातील मंत्रालयात मोठ्या पदांवर सभ्यते चे पांढरपेशी बुरखे घालून काम करणाऱ्या , उच्च पदस्थ , महत्वाचे अतिमहत्त्वाचे अधिकारी यांच्या पर्यंत पोचलेले असतात . जरी हे चित्र बहुदा सर्वच देशात असले तरी सामान्य नागरिकांच्या आकलन शक्तीच्या पार पल्याड असे हे एक निराळे जग असते . हा नानटेक्ट करार होऊ नये यासाठी मग सर्व पातळीवर सर्व शक्ती कार्यरत होतात . याची काहीशी कुणकुण लागून सीआयए व केजीबी देखील जागरूक होते . पण घडायचे ते घडतेच . अमेरिकेच्या राष्ट्राध्यक्षांच्या एकुलत्या एक मुलाचे रशियन भूमीतून अपहरण होते . अपहरणकर्ते खंडणी मागतात . आणि त्याची सुटका करायसाठी नेमला जातो *`क्वीन* हा व्यावसायिक *मध्यस्थ* सुरवातीला फक्त अपहरण कर्त्यांशी वाटाघाटी करून मुलाची सुखरूप सुटका करून देणे एवढच काम असणारा क्वीन चक्क अपयशी ठरतो . रक्कम ही जाते आणि मुलाची हत्या पण होते . पण दरम्यान क्वीन च्या हाती बरेचसे मोडके तोडके धागेदोरे लागलेले असतात . त्यामुळे तो हे प्रकरण एकट्याने लढायचा निर्णय घेतो . केजीबी व सीआयए यांचा विरोध पत्करून , त्यांना आपल्या पाठीवर घेऊन , या कृत्या मागची पसरलेली पाळेमुळे रशिया अमेरिका इंग्लंड व आणखी काही युरोपीय देशातून खणून काढतो .एकांडा शिलेदार बनलेला निराधार क्वीन हत्या करणाऱ्या संपूर्ण टोळीचा मागोवा तर घेतोच पण त्यांना कळसूत्री प्रमाणे त्यांना नाचवणाऱ्या आंतर राष्ट्रीय सभ्य गुंडांचाही , उच्च राजकीय नेत्यांचाही पर्दाफाश करतो . कथानकाचा हा सारा प्रवासच सापशिडी सारखा अंदाज न येणारा . विस्मय कारक कलाटण्या देणारा.गुंता गुंतीचे कूट प्रश्न निर्माण करणारा . राजकारण्यांच्या ,स्वार्थाच्या ,क्रूरतेच्या , बुद्धीचातुर्याच्या अशा एका अनोख्या विश्वात आपण क्वीन बरोबरच गुंतून जातो .त्यातील जीवघेण्या पाठलागाचे थरार आपल्या काळजाचे ठोके चुकवतात.उत्कंठा शिगेला पोचते .आणि अखेरीस फ्रेडरिक या कोड्याची एखाद्या कुशल सर्जन प्रमाणे हळुवार चिरफाड करत असताना आपल्यालाही एक उत्तम दर्जेदार कादंबरी वाचल्याचे समाधान मिळते . मूळ लेखकाला जरी हे श्रेय देणे योग्य , तरी त्याच बरोबर मी तरी अनुवादक लीना सोहोनी याना हे श्रेय काहिसे अधिकच देईन . याचे मुख्य कारण इंग्रजी पुस्तके वाचताना आपल्याला स्वतः च्या शब्द संग्रहाची मर्यादा पडते .व्याकरणाचा पुरेसा अभ्यास नसेल तर सौन्दर्य समजत नाही . म्हणूनच अनुवादक इथे फार महत्वाचा दुवा ठरतो . लीना सोहोनी यांनी वरील जबाबदारी - पुस्तकातील क्वीन या मध्यस्था - इतकीच चोख पार पाडली आहे . क्वीन या कथानायकाची व्यक्तिरेखा हा या कादंबरीचा आत्मा आहे . अशा या जेम्स बॉण्ड ची आठवण करून देणाऱ्या व्यक्तिरेखेला मूळ इंग्रजी एवढ्याच ताकदीने त्यांनी मराठी भाषेत रंगवले आहे . आणि हीच ` मध्यस्थ` ची दमदार अशी जमेची बाजू आहे .कोणत्याही प्रसंगवर्णनात अचूक मराठी शब्दयोजना ,मूळ इंग्रजी वातावरण , व्यक्ती , समाज अगदी कशाचा ही मूळ बाज न बदलता त्यांनी हा अनुवाद आपल्या पुढे मांडलाय . केवळ या समर्थ अनुवादा मुळेच मराठी साहित्यात एका दर्जेदार रहस्यकथेची भर पडली आहे असेच मला वाटते राजेंद्र थिटे ...Read more

  • Rating StarKiran Borkar

    रशियातील केजीबी चिंतेत आहे कारण आता त्यांच्याकडे जो तेलसाठा आहे तो फक्त सात ते आठ वर्षे पुरणार आहे .त्यानंतर रशियाचे दिवाळे वाजणार आहे . भरपूर तेलसाठा असणाऱ्या राष्ट्रावर आक्रमण करायची त्यांची योजना आहे . पण सध्याचा अमेरिकेचा अध्यक्ष जॉन कॉरमॅक असतान ते शक्य नाही . अमेरिकेतील तेल व्यवसायिक सायरस मिलर चिंतेत आहे कारण जगभरातील तेलसाठे या वीस वर्षांत संपुष्टात येणार आहे आणि अरबी राष्ट्रांवर त्यांना अवलंबून राहावे लागेल .त्याला आता असे राष्ट्र पाहिजे की ते त्याच्या बोटाच्या इशाऱ्यावर नाचेल पण त्यासाठी अमेरिकेचा राष्ट्राध्यक्ष बदलायला हवा. पीटर कॅब अमेरिकेतील मोठा शस्त्रास्त्र निर्माता.त्याने नवीन शस्त्राचा शोध लावलाय त्यासाठी लाखो डॉलर्स मोजलेत. पन्नास हजार माणसे कामाला लावली आहेत.पण अमेरिका आणि रशियाचा शस्त्रास्त्र कपातीचा करार झाला तर तो रस्त्यावर येणार आहे .कसेही करून हा करार होऊ नये यासाठी त्याचे प्रयत्न चालू आहेत त्यासाठी राष्ट्राध्यक्ष बदलायचीही त्याची तयारी आहे . अमेरिका आणि रशियाचा शस्त्रास्त्र कपातीचा करार शेवटच्या टप्प्यात आहे . दोन्ही देशाचे अध्यक्ष सोडल्यास कोणालाही हा करार व्हावा असे वाटत नाही . देशातील संरक्षण खर्चात कपात करणे दोन्ही देशांच्या गुप्तचर संघटनाना आणि लष्करप्रमुखांना मान्य नाही. त्याचवेळी अमेरिकेच्या राष्ट्राध्यक्षाच्या मुलाचे ऑक्सफर्डमधून अपहरण होते . त्याच्या सुटकेसाठी जगातील सर्वोत्तम मध्यस्थ निवडला जातो . क्वीन ही एकमेव व्यक्ती आहे जी सुटकेसाठी योग्य वाटाघाटी करू शकेल . क्वीन त्याच्या सुटकेत यशस्वी होतो पण सर्वांच्या समोर त्याची हत्याही होते . वाटाघाटी यशस्वी झाल्या तरीही हत्या का ???? कोण आहेत या हत्येच्या मागे . क्वीन हे रहस्य शोधून काढायचे ठरवितो . एक श्वास रोखून ठेवणारा पाठलाग,भयानक कटाचा हळू हळू होणारा उलगडा पाहून वाचक कमालीचे उत्तेजित होतो तर कधी आश्चर्यचकित .लेखकाने विलक्षण बुद्धिमत्तेनी लिहिलेली ही कहाणी वाचून तुम्ही स्तंभित होणार आहात . ...Read more

  • Rating StarVaibhav Mahajan

    ऑक्सफोर्डशायरमधल्या एका गावरस्त्यावरून एका युवकाचे अपहरण हा अमेरिकेच्या अध्यक्षाला त्याच्या पदावरून हुसकावून लावण्याच्या, आत्यंतिक व्रूर अशा कारस्थान-नाट्यातील पहिला प्राणांतिक अंक होता. तो यशस्वीरित्या पार पाडला गेला, तर हा अध्यक्ष या अनपेक्षित धक्कयाने मानसिक आणि भावनिकदृष्ट्या खचून अकार्यक्षम होईल, हा एकमेव हेतू या अपहरणामागे होता. हा दुर्दैवी प्रकार जगातील फक्त एकच व्यक्ती थोपवून धरू शकत होती– क्वन! अपहरणाच्या अशा प्रकारांमध्ये सातत्याने यशस्वी ठरलेला जगद्विख्यात मध्यस्थ. अपहरणकत्र्यांच्या मूळ हेतूविषयी अल्पांशानेही कल्पना नसताना या निष्पाप युवकाचे प्राण वाचवण्यासाठी स्वत:च्या आयुष्याची बाजी लावणारा मध्यस्थ. ...Read more

Write Your Own Review
  • Default typing language is Marathi. To type in English press Ctrl+G key combination
Submit Review
PLEASE SEND YOUR AUDIO REVIEW ON editorial@mehtapublishinghouse.com

Related Books

People Who Bought This Item Also Bought

Latest Reviews

NAGZIRA
NAGZIRA by VYANKATESH MADGULKAR Rating Star
कृष्णा DIWATE

आजच्या पुस्तकाचा विषय माझ्या आवडीचा - जंगलाचा... *जंगल - काय असतं ?* म्हटलं तर फक्त झाडे, नदी-नाले, प्राणी पक्षी यांनी भरलेला जमिनीचा एक तुकडा .... की वन-देवता? की पशु-पक्ष्यांचं घर? की जीवनचक्रातील अति-महत्वाचा घटक? की आपल्यातल्या दांभिकपणाला - दिखव्याला - व्यवहाराला गाळून टाकणारं आणि आपल्यालाही त्याच्यासारखाच सर्वसमावेशक, निर्मळ बनवणारं आणि आपल्यातल्या originality ला बाहेर आणणारं, असं एक अजब रसायन? *जंगल भटक्यांना विचारा एकदा... बोलतानाच त्यांच्या चेहऱ्यावर आणि डोळ्यात जी चमक दिसेल ना, त्यातून फार वेळ वाट न बघता सरळ जंगल गाठण्याची इच्छा न होईल तरच नवल!* आमचा एक मित्र- ज्याने असंच जंगलांचं वेड लावलं आणि अजून एक भटकी मैत्रीण - जिने त्या वेडात भरच घातली..... आणि असे अजून अनेक भटके निसर्गप्रेमी ... आणि मुळातूनच निसर्गाची ओढ , या सर्व गोष्टी माझ्या जंगल -प्रेमासाठी कारणीभूत ठरल्या. *आणि मग अरण्यऋषी श्री. मारुती चितमपल्ली, शंकर पाटील (कथा), डॉ. सलीम अली, जिम कॉर्बेट, व्यंकटेश माडगूळकर इत्यादींनी या निसर्गदेवतेकडे बघण्याची एक वेगळी दृष्टी दिली. त्या सर्वांनाच आजचा हा पुस्तक-परिचय सादर अर्पण!!* कथांसाठी प्रसिद्ध असणाऱ्या लेखकाने हे नागझिरा पुस्तक का बरे लिहिले असावे? मनोगतात ते स्वतः म्हणतात - *"महाराष्ट्रातील एखाद्या आडबाजूच्या जंगलात जाऊन महिना दोन महिने राहावे, प्राणी जीवन, पक्षी जीवन, झाडेझुडे पाहत मनमुराद भटकावे आणि या अनुभवाला शब्दरूप द्यावे हा विचार गेली काही वर्षे माझ्या मनात घोळत होता. काही परदेशी प्राणी शास्त्रज्ञांनी असा उद्योग करून लिहिलेली उत्तम पुस्तके माझ्या वाचण्यात आल्यापासून ही इच्छा फारच बळवली. मी इथे तिथे प्रयत्न करून पाहिले आणि निराश झालो. हे काम आपल्या आवाक्यातले नाही असे वाटले. मग शेल्लरने कुठेतरी लिहिल्याचे वाचले की भारतातील लोक प्राणी जीवनाच्या अभ्यासात उदासीन आहेत, आफ्रिकेच्याही फार मागे आहेत. त्यांना वाटते अशा संशोधनासाठी प्रचंड खर्च करावा लागतो, पाण्यासारखा पैसा लागतो. पण तसे नाही. गळ्यात दुर्बीण, मनात अमाप उत्साह आणि आस्था असली की अभ्यास होतो. मी शक्य तेव्हा एकट्यानेच उठून थोडेफार काम करत राहायचे ठरवले. कधी काझीरंगा, मानस या अभयारण्यावर, कधी नवेगाव-बांधावर तर कधी कोरेगावच्या मोरावर लिहित राहिलो.* *मला चांगली जाणीव आहे की हा प्रयत्न नवशिक्याचा आहे. तो अपुरा आहे, भरघोस नाही. त्यात बऱ्याच त्रुटी आहेत, पण नव्या रानात शिरण्यासाठी पहिल्यांदा कोणीतरी वाट पाडावी लागते. पुढे त्या वाटेने ये-जा सुरू होते. मी लहानशी वाट पाडली आहे एवढेच!"* लेखक आत्ता असते तर त्यांना नक्की सांगितले असते की तुम्ही पाडलेली पायवाट आता जवळ-पास राजमार्ग बनत चालली आहे. आज अनेक वन्य-जीव अभ्यासक, जंगल भटके सुजाण व सतर्क झाले आहेत, जंगले आणि प्राणी वाचले पाहिजेत यासाठी प्रयत्न सुरु आहेत. ह्या प्रयत्नांमागे लेखकासारख्या अनेक वनांचा अभ्यास करून ते आपल्यासमोर आणणाऱ्यांचा मोठा हात आहे. आज पक्षी-निरीक्षक किरण पुरंदरेंसारखे व्यक्ती शहरातील सगळा गाशा गुंडाळून जंगलात राहायला गेलेत ... काय नक्की thought -process झाली असेल त्यांची? फक्त जंगल-भटकंती करताना पाळावयाचे नियम अत्यंत महत्वाचे आहे. मुख्यत्वे-करून कुठल्याही वृक्षांचे, प्राणी-पक्ष्यांचे आपल्या असण्याने कुठलाही त्रास किंवा धोका - हानी संभवू नये, याची काळजी आपल्यासारख्या सुज्ञ भटक्यांनी नक्की घ्यावी. तरच हे भटकणे आनंद-दायी होईल. *भंडारा जिल्यातील नागझिरा हे एक अभयारण्य! फार सुंदर आहे.* हे पुस्तक फक्त लेखकाच्या दृष्टीने त्यांना भावलेलं जंगल आहे का? फक्त जंगलाचं वर्णन आहे का? तर नाही. एक पट्टीचा कथालेखक आणि मानव-स्वभाव चितारणारा लेखक केवळ वर्णन करू शकत नाही. माझ्या मते ही एक प्रक्रिया आहे, त्यांच्या अंतर्बाह्य बदलाची, जी त्यांना जाणवली, अगदी प्रकर्षाने. आणि तोच स्वतःचा शोध त्यांनी आपल्यासमोर मांडण्याचा प्रयत्न केलाय. बाकी प्रत्येकाचं जंगल वेगळं, खरं जंगल नाही तर स्वतःच्या आतलं एक जंगल. ते ज्याचं त्याने शोधायचं, त्यात डुंबायच, विहार करायचा आणि काही गवसत का ते बघायचं .... लेखकानेही तेच केलं... एक स्वगत मांडलं आहे.... आणि त्यातून संवादही साधला आहे. हे पुस्तक ललित म्हणावे की कादंबरी, वर्णन म्हणावे की आत्मकथन, अशा हिंदोळ्यावर हे वाचताना मी सतत राहते. अतिशय आशयपूर्ण गहिऱ्या अर्थाचे लिखाण आहे यात. लेखकाने नागझिरा आणि त्याचे वर्णन कसे केले आहे ते आपण रसिक वाचकांनी हे पुस्तक वाचूनच त्याचा आनंद घ्यावा. ते इथे मी सांगत बसणार नाही, उगाच तुमचं आनंद का हिरावून घेऊ? मी इथे मला भावलेले लेखकच मांडण्याचा अल्पसा प्रयत्न करत आहे, ते ही या पुस्तकाच्या माध्यमातून... पहिल्याच पानावर ते काय लिहितात बघा - *"गरजा शक्य तेवढ्या कमी करायच्या, दोनच वेळा साधे जेवण घ्यायचे, त्यात पदार्थ सुद्धा दोन किंवा तीनच. स्वतःचे कामे स्वतःच करायची. पाणी आणणे, कपडे धुणे अंथरून टाकणे आणि काढणे या साध्या सुध्या गोष्टींसाठी माणसांनी दुसऱ्यावर का अवलंबून राहावे? एकांत, स्वावलंबन आणि प्रत्येक बाबतीत मितव्यय ही त्रिसूत्री पाळून जंगलात पायी भटकायचे, जंगलाच्या कुशीत राहून निरागस असा आनंद लुटायचा या माफक अपेक्षेने गेलो आणि माझा काळ फार आनंदत गेला . रेडिओ, वृत्तपत्रे, वाङ्मय चर्चा, वाचन, कुटुंब, मित्र, दुसऱ्याच्या घरी जाणे येणे, जेवण देणे आणि घेणे यापैकी काहीही नसताना कधी कंटाळा आला नाही. करमत नाही असे झाले नाही. रोज गाढ झोप आली. स्वप्न पडले असतील तर ती सकाळी आठवली नाही. शिवाय मित आहार आणि पायी हिंडणे यामुळे चरबी झडली. एकूणच मांद्य कमी झाले."* हे वाचून आपल्याला नक्की काय हवे असते, आणि रोजच्या रहाटगाडग्यात आपण काय करतो, याची मनातल्या मनात तुलना व्हावी. खरंच काय हवं असतं आपल्याला? आपण सतत प्रेम, शांती, समाधान आणि मनःशांती याच्याच तर शोधात असतो ना? आणि नेमक्या ह्याच सर्व गोष्टी बाजूला पडून आपण नुसते धावतच असतो... कशासाठी?? जीवनाचं तत्वज्ञान हे फार गंभीर नाहीये, अगदी छोट्या छोट्या गोष्टीतून आपण ते समजून घेऊन शकतो. फक्त ती जाण असली पाहिजे. थोडासा थांबून विचार झाला पाहिजे. मनःचक्षु उघडे पाहिजे आणि मुख्य म्हणजे मी कुणीतरी मोठा , हा भाव पहिल्यांदा गाळून पडला पाहिजे. *अगदी तसंच जसं पानगळीच्या मोसमात जुनं पान अगदी सहज गळून पडतं ... नव्यासाठी जागा करून देतं ... जंगल आपल्याला हेच शिकवतं ... न बोलता ... त्याच्या कृतीतून ... आपली ते समजून घेण्याची कुवत आहे का?* शेवटच्या प्रकरणात लेखक परतीसाठी रेल्वे फलाटावर येतो. तेव्हाचचं त्यांचं स्वगत फार विचार करायला भाग पाडतं - *"ह्या दोन तासात करण्याजोगे असे काहीच महत्त्वाचे कार्य नसल्यामुळे मी आरशासमोर बसून दाढी केली, मिशा काढून टाकल्या. सतत अंगावर होते ते हिरवे कपडे काढून टाकले आणि इतके दिवस माझ्या कातडी पिशवीच्या तळाशी परिटघडी राहिलेले झुळझुळीत कपडे चढवून पोशाखी बनलो.`* किती साधी वाक्य आहेत, पण `पोशाखी बनलो` यातून किती काय काय सांगायचे आहे लेखकाला... गहिरेपण जाणवते! मला विचार करायला भाग पाडते. ट्रेक करून गड -किल्ल्यांहून परतताना माझीही अवस्था काहीशी अशीच व्हायची... जाड पावलांनी घरी परतणे आणि पुन्हा निसर्गात भटकायला मिळण्याची वाट पाहणे, याशिवाय गत्यंतर नसायचे. *जंगलांवर , निसर्गावर निस्सीम प्रेम करणाऱ्या आणि त्यांच्या संवर्धनासाठी झटणाऱ्या अनेक वेड्यांमुळे आज आपली वसुंधरा टिकली आहे. पुढील पिढ्यांसाठी तिला असच बहरत ठेवायचं असेल, किमान टिकवायचं जरी असेल तरी आपणही थोडेसे निसर्ग-वेडे व्हायला काय हरकत आहे??* *वृक्षवल्ली आम्हा सोयरे... वनचरे ...* धन्यवाद! जय हिंद!!! ...Read more