* Front & back cover images are for illustration purposes only and the price of book is sold separately.
  • Availability : Available
  • ISBN : 9788177660944
  • Edition : 5
  • Publishing Year : OCTOBER 1993
  • Weight : 0.00 gms
  • Pages : 420
  • Language : MARATHI
  • Category : GRAMMAR
  • Available in Combos :LEELA GOVILKAR BIRTHDAY OFFER
Quantity
Buying Options:
  • Ebooks:
  • Print Books:
"GRAMMAR IS THE CORE OF A LANGUAGE; IT IS THE FOUNDATION OF THE LANGUAGE. HENCE A STUDENT OF MARATHI LANGUAGE MUST KNOW THE BASIC PRINCIPLES AND ITS SCIENTIFIC ANALYSIS. TO DO SO, A STUDENT HAS TO GO THROUGH MANY BOOKS WHICH HE MIGHT FIND LENGTHY AND BORING. AFTER REALIZING THE PROBLEMS OF THE STUDENTS, AN ATTEMPT HAS BEEN MADE TO OVERCOME IT. IN THIS CURRENT BOOK, THE OPINIONS OF THE GREAT SCHOLARS OF MARATHI GRAMMAR HAVE BEEN DISCUSSED COVERING ALL THE POINTS IN DETAIL. WHEREVER, THE AUTHOR HAD A DOUBT, HE HAS JOTTED IT DOWN ALONGSIDE AND WHEREVER NECESSARY, HE HAS SHARED HIS OWN VIEWS TOO. THE THREE NEW CHAPTERS INCLUDED IN THIS BOOK ARE `SWANIM VICHAR`, `PADMI VICHAR`, AND `VAKYAVINYAS`. WE ARE SURE THAT THE STUDENTS WILL ENJOY THE DETAILED DISCUSSIONS ON ALL THE IMPORTANT AND DEBATABLE CONTROVERSIES, AND WILL BE BENEFITTED BY IT.
भाषा ही एक पद्धती आहे आणि भाषेचे घटक सामान्यपणे विशिष्ट नियमांना अनुसरून वागत असतात. पुन्हा हे नियम सुटे सुटे नसतात, तर एका समठा नियम व्यवस्थेचे ते भाग असतात. भाषेतल्या ध्वनींची व अर्थवाहक घटकांची रचना व कार्य यांचे दिग्दर्शन ही समठा नियम व्यवस्था करीत असते. ही नियमव्यवस्था पूर्णपणे समजावून घेणे, तिच्या मर्यादा जाणणे, तिने स्वीकारलेल्या अपवादांची माहिती करून घेणे आणि अशा अभ्यासानिशी समठा नियमव्यवस्थेची पुन्हा जास्तीत जास्त शास्त्रशुद्ध मांडणी करणे, हेच व्याकरणाचे कार्य होय. पतंजलीच्या ’व्यक्रियते अनेन इति व्याकरणम्’ या व्याख्येचा हाच अर्थ सांगता येतो. हा अर्थ लक्षात घेऊनच डॉ. लीला गोविलकर यांनी प्रस्तुत ठांथात मराठी भाषेचे व्याकरण सिद्ध केल्याचे दिसेल. मराठीच्या विद्यमान प्राध्यापकांमध्ये व्याकरणशास्त्राचा मूलभूत अभ्यास करणाऱ्या प्राध्यापकांची संख्या हाताच्या बोटांवर मोजता येईल, इतकी अत्यल्प आहे. डॉ. लीला गोविलकर यांचा समावेश या अत्यल्प प्राध्यापकांत होतो. व्याकरणशास्त्राच्या अभ्यासक म्हणूनच त्या सर्वांना परिचित आहेत. त्यांनी अद्ययावत दृष्टी बाळगून तयार केलेला प्रस्तुत ठांथ व्याकरणाच्या अभ्यासकांना मार्गदर्शक ठरेल.
Video not available
No Records Found
No Records Found
Keywords
"#MARATHIBOOKS#ONLINEMARATHIBOOKS#TRANSLATEDMARATHIBOOKS#TBC#TRANSLATEDBOOKS@50% #MARATHICHEVYAKARAN #MARATHICHEVYAKARAN #मराठीचेव्याकरण #GRAMMAR #MARATHI #LEELAGOVILKAR "
Customer Reviews
  • Rating Starमराठी ग्रामर

    Write More Marathi

  • Rating StarDAINIK LOKSATTA 03-07-201994

    व्याकरणाचा शास्त्रशुद्ध विचार... कोणत्याही भाषेच्या शास्त्रशुद्ध अभ्यासासाठी व्याकरणाचा मुलभूत अभ्यास आवश्यक आहे हे ठाऊक असूनही या विषयामध्ये व्यासंग असणाऱ्या अभ्यासकांची संख्या फार कमी असते ही वस्तुस्थिती आहे. मराठी भाषादेखील या गोष्टीला अपवाद नाही विद्यमान काळात तर ज्यांना खऱ्या अर्थाने ‘वैय्याकरणी’ म्हणता येईल असे व्याकरणशास्त्राचे अभ्यासक मराठी भाषेत फारच मोजके सापडतील. अशा विवेचक आणि साक्षेपी अभ्यासकांत डॉ. लीला गोविलकर यांची गणना होते. व्याकरण शास्त्राविषयीच्या आस्थेमुळेच त्यांनी या विषयाचा सांगोपांग अभ्यास करुन आपला प्रबंध सादर करुन डॉक्टरेट मिळविली. ‘मराठीचे व्याकरण’ हा त्यांचा ग्रंथ त्या प्रयत्नाचीच फलश्रुती. प्राध्यापिका या नात्याने व्याकरणाचे अध्ययन - अध्यापन करीत असताना लेखिकेच्या मनात अनेक प्रश्न उपस्थित झाले. मराठीतील व्याकरणकारांची व्याकरणे अभ्यासताना त्यामध्ये डॉ. लीला गोविलकरांना अनेक प्रकारची विविधता आणि मतभिन्नता आढळली. व्याकरणाच्या या अभ्यासकांची व्याकरणाकडे पाहण्याची भूमिका, व्याकरणातील अभ्यासघटकांचे त्यांचे विवरण इ. गोष्टींमध्ये वैविध्य असले तर त्यामध्ये एक ‘आंतरिक सुसंगती’ असल्याचे लेखिकेला जाणवले. एकूण या विषयाच्या खोलात शिरताना डॉ. गोविलकरांच्या लक्षात आले की, अजूनही हा विषय बराच दुर्लक्षित आहे आणि त्याच्या मूलभूत शास्त्रशुद्ध व विवेचक अभ्यासाची गरज आहे. या गरजेतूनच त्यांना प्रस्तुत ग्रंथलेखनाची प्रेरणा मिळाली. डॉक्टरेटसाठी हा शोधनिबंध लिहिला असल्याने साहजिकच ग्रंथाची मांडणी त्या अनुषंगाने झालेली आहे. व्याकरणातील शब्दांच्या जातीबरोबरच शब्दसिद्धी, विभक्तिविचार, विकरणविचार, वाक्यविचार इत्यादी घटकांचा विचार ग्रंथात केलेला आढळतो. त्याशिवाय मराठी व्याकरणाची परंपरा, व्याकरणविषयक काही प्रश्न, शुद्धलेखन व मराठीतील काही प्रमुख व्याकरणकार इ. विषयांचाही ऊहापोह केलेला आहे. एकंदरीत मराठी व्याकरणाच्या सर्व अंगांची/घटकांची साधकबाधक चर्चा करुन डॉ. गोविलकर यांनी काही निष्कर्ष मांडण्याचा प्रयत्न प्रस्तुत ग्रंथात केला आहे. कोणत्याही चांगल्या प्रबंधलेखनासाठी आवश्यक असणारी अभ्यासाची शिस्त डॉ. गोविलकर यांच्या लेखनात आहे याचा प्रत्यय ‘मराठीचे व्याकरण’ हा ग्रंथ वाचताना आल्याखेरीज राहत नाही. एकूण वीस प्रकरणांमध्ये विषयाचे विवेचन विभागले असून प्रत्येक प्रकरणाची विशेष अशी मांडणी केलेली आहे. प्रतिपाद्य घटकांसंबंधीचे प्रास्ताविक, त्यानंतर उपशिर्षके देऊन घटकाचे विश्लेषण आणि शेवटी समारोप अशा मांडणीतून प्रत्येक प्रकरण सिद्ध झालेले आहे. समारोपामध्ये लेखिकेने सांगोपांग विश्लेषणानंतर काढलेले निष्कर्ष आहेत. अभ्यासकाच्या सहजपणे लक्षात यावेत यासाठी हे निष्कर्ष ठळक अक्षरात दिले आहेत. प्रतिपादनात आवश्यक तेथे इंग्रजी प्रतिशब्द आणि इंग्रजी अवतरणेही दिली आहेत. उपोद्घाचे ‘मराठी व्याकरणाची परंपरा’ आणि उपसंहारामध्ये दिलेले ‘मराठीतील काही प्रमुख व्याकरणकार’ ही दोन्ही प्रकरणे एकत्रित वाचणे उद्बोधक ठरावे. या उभय प्रकरणांची छाया परस्परांवर पडलेली आढळते. मराठी व्याकरणातील विविध मतप्रवाह आणि त्यांचे वेगळेपण जाणून घेण्यासाठी जिज्ञासूंनी ही प्रकरणे अवश्य अभ्यासावीत. या प्रकरणांच्या अनुषंगाने डॉ. गोविलकरांनी मराठी व्याकरणांचा घेतलेला आढावा आणि मराठी व्याकरण-लेखनाची केलेली समीक्षा अभ्यासकांना वेगळी दृष्टी देऊन जाते. लेखिकेने शुद्धलेखनाच्या संदर्भात प्रतिपादिलेले विचारही चिंतनीय आहेत. ग्रंथाच्या शेवटी दिलेली संदर्भग्रंथसूची अभ्यासकांना/जिज्ञासूंना उपयुक्त ठरावी. मराठी व्याकरणाचा शास्त्रशुद्ध विचार करणाऱ्या या पुस्तकाचे भाषेचे अभ्यासक, शिक्षकवर्ग, प्राध्यापकवर्ग व विद्यार्थीवर्ग मनापासून स्वागत करील अशी प्रांजल अपेक्षा बाळगायला हरकत नाही. ...Read more

Write Your Own Review
  • Default typing language is Marathi. To type in English press Ctrl+G key combination
Submit Review
PLEASE SEND YOUR AUDIO REVIEW ON editorial@mehtapublishinghouse.com

Related Books

People Who Bought This Item Also Bought

Latest Reviews

KHULBHAR DUDHACHI KAHANI
KHULBHAR DUDHACHI KAHANI by SUNANDA AMRAPURKAR Rating Star
श्रीपाद ब्रह्मे

नुकतंच असंच वेगानं वाचून संपवलेलं दुसरं पुस्तक म्हणजे सुनंदा अमरापूरकर यांचं ‘खुलभर दुधाची कहाणी’. दिवंगत ज्येष्ठ अभिनेते सदाशिव अमरापूरकर यांच्या त्या पत्नी. अर्थात ही काही त्यांची एकमेव ओळख नव्हे. एक चांगल्या अभिनेत्री, उत्तम अनुवादक म्हणूनही त्या ्रसिद्ध आहेत. त्यांनी ‘खुलभर दुधाची कहाणी’ या आत्मचरित्रवजा लेखनातून त्यांच्या जगण्याचा व्यापक पट अतिशय प्रांजळपणे उलगडला आहे. मला हे पुस्तक विशेष भावण्याचं कारण म्हणजे त्यात आलेलं नगरचं वर्णन. मी स्वत: नगरला फार प्रदीर्घ काळ राहिलो नसलो, तरी ते शेवटी माझ्या जिल्ह्याचं गाव. आणि वयाच्या १३ ते २२ अशा महत्त्वाच्या कुमार व तरुण वयातला माझा तिथला रहिवास असल्यानं नगरच्या आठवणी विसरणं शक्य नाही. सुनंदाताई माझ्या आईच्या वयाच्या. त्यामुळं त्यांच्या लहानपणच्या आठवणी जवळपास माझ्या जन्माच्या २०-२५ वर्षं आधीच्या. असं असलं तरी मी त्या वर्णनाशी, त्या काळातल्या नगरशीही रिलेट होऊ शकलो, याचं कारण मुळात गेल्या शतकात बदलांचा वेग अतिशय संथ होता. नगरसारख्या निम्नशहरी भागात तर तो आणखी संथ होता. त्यामुळं एकूण समाजजीवनात १९६० ते १९९० या तीस वर्षांत तपशिलातले फरक सोडले, तर फार मोठा बदल झाला नव्हता. सुनंदाताई माहेरच्या करमरकर. त्यांचं आजोळ‌ सातारा असलं, तरी त्या जन्मापासून नगरमध्येच लहानाच्या मोठ्या झालेल्या. अगदी पक्क्या ‘नगरी’ म्हणाव्यात अशा. ( आजही त्या स्वत:ला अभिमानानं ‘नगरकर’च म्हणवून घेतात.) सुनंदाताईंचे वडील त्या दहा वर्षांच्या असतानाच गेले. त्यांना मामांचा आधार होता, पण आईनंच लहानाचं मोठं केलं. तेव्हाचं त्यांचं निम्न मध्यमवर्गीय जगणं, नगरमधले वाडे, तिथलं समाजजीवन, तिथल्या शाळा, शिक्षक, नगरमधील दुकानं, दवाखाने, तिथल्या गल्ल्या, बाजार हे सगळं सगळं सुनंदाताई अतिशय तपशीलवार उभं करतात. नगरसारख्या मध्यम शहरात वाढलेल्या महाराष्ट्रातील कुठल्याही शहरातील त्या काळातील व्यक्तीला अतिशय सहज रिलेट होईल, असं त्यांचं हे जगणं होतं. त्यात सुनंदाताईंचं लेखन अतिशय सहज, सोपं आणि प्रांजळ असल्यामुळं ते आपल्याला अगदी भिडतं. एका प्रख्यात अभिनेत्याची पत्नी असल्यानं त्यांचं जीवन इतर सर्वसामान्य स्त्रियांपेक्षा वेगळं झालं असेल, अशी आपली अपेक्षा असते. सुनंदाताईंच्या लेखनातून या ‘वेगळ्या जीवना’ची काही तरी झलक मिळेल, अशीही आपली एक भूमिका तयार झालेली असते. सदाशिव अमरापूरकरांसारख्या मनस्वी अभिनेत्याशी लग्न झाल्यानंतर सुनंदाताईंचं जगणं बदललंही; मात्र ते वेगळ्या पद्धतीनं. सदाशिव अमरापूरकर ऊर्फ नगरकरांचा लाडका बंडू त्यांना नगरमध्ये शाळेपासून कसा भेटला, नंतर कॉलेजमध्ये दोघांनी एकाच ग्रुपमधील नाटकं कशी सादर केली, त्यात अगदी नकळतपणे त्यांचं प्रेम कसं जमलं आणि नंतर नगर सोडून त्या पतीच्या कारकिर्दीसाठी मुंबईत कशा आल्या हा सर्व नाट्यमय प्रवास सुनंदाताई अतिशय तन्मयतेनं मांडतात. अमरापूरकर मंडळींच्या घराविषयीचे तपशील त्यात येतात. अमरापूरकरांचे वडील दत्तोपंत हे नगरमधलं मोठं प्रस्थ. श्रीमंत घराणं. मोठा वाडा, नोकरचाकर वगैरे. त्या तुलनेत सुनंदाताईंची माहेरची परिस्थिती जेमतेम म्हणावी अशी. अशा परिस्थितीत हे लग्न झालं आणि त्या अमरापूरकरांची सून झाल्या, इथपर्यंत पुस्तकाचा निम्मा प्रवास (मध्यंतरच) होतो. पुढल्या दोनशे पानांत आपल्याला खऱ्या अर्थानं सदाशिव अमरापूरकर हे काय व्यक्तिमत्त्व होतं, हे उलगडत जातं. अमरापूरकरांनी शेवटपर्यंत त्यांची मध्यमवर्गीय राहणी व मध्यमवर्गीय मूल्यं सोडली नाहीत. ‘अर्धसत्य’सारख्या सिनेमामुळं एका रात्रीतून ते भारतभरात प्रसिद्ध झाले. या एका ओळखीमुळं अमरापूरकरांचं जीवन पूर्ण बदलून गेलं. तोपर्यंत असलेली आर्थिक ओढगस्तीही संपली. हिंदी चित्रपटसृष्टीत अगदी स्वप्नवत अशा रीतीनं ते मोठे स्टार झाले. एकापाठोपाठ एक खलनायकी भूमिका त्यांच्याकडं येऊ लागल्या. पैसा येऊ लागला. अशा परिस्थितीत एक मध्यमवर्गीय कुटुंब या सगळ्या धबधब्याला कसं तोंड देतं आणि आपली मूल्यं कायम जपत राहतं, हे सुनंदाताईंनी फार हृद्यपणे लिहिलं आहे. सुनंदाताईंनी अनेक वर्षं एलआयसीत नोकरी केली. पतीचं अस्थिर क्षेत्र असल्यानं त्यांनी सुरुवातीला नोकरी केलीच; पण नवरा हिंदी चित्रपटसृष्टीत सुपरस्टार व्हिलन झाल्यावरही त्यांनी ही नोकरी सोडली नाही. त्यांच्या तिन्ही मुलींवर त्यांनी उत्तम संस्कार केले. एका सिनेमाच्या प्रीमियरनंतर हे सगळे कुटुंबीय कसे घरी जाऊन पिठलं-भाकरीचं जेवण तयार करून जेवले हे त्यांनी एका प्रसंगात अतिशय खेळकरपणे सांगितलं आहे. अमरापूरकरांचं नाटकवेड, भौतिक सुखांविषयीची काहीशी विरक्त वृत्ती, त्यांचा मित्रांचा गोतावळा, अनेक माणसांचा घरात राबता असा एकूण ‘देशस्थी’ कारभार यावर सुनंदाताई कधी गमतीत, तर कधी काहीसं वैतागून टिप्पणी करतात. अर्थात त्यांचं सदाशिव अमरापूरकरांवर अतिशय प्रेम होतं आणि त्यांनी हे शेवटपर्यंत उत्तम निभावलं. अशा आत्मचरित्रांत अनेकदा ‘आहे मनोहर तरी... गमते उदास’ असा सूर लागण्याचा धोका असतो. सुनंदाताईंच्या लेखनाचं वैशिष्ट्य म्हणजे, एखादा अपवाद वगळता, त्यांच्या या संपूर्ण पुस्तकात असा रडवा सूर कधीही लागलेला नाही. आपल्याला जे काही मिळालं, ते आपणच निवडलं आहे आणि त्यामुळं त्याविषयी तक्रार करण्याचा आपल्याला काही अधिकार नाही, अशी एक भूमिका त्यांनी घेतलेली दिसते. त्यांच्या या पुस्तकातून विसाव्या शतकातील मध्यमवर्गीय ब्राह्मण घरातील एका तरुणीच्या आशा-आकांक्षांचा, आयुष्यानं दिलेल्या आश्चर्याच्या धक्क्यांचा आणि त्याला सामोरं जाण्यातील धीट दिलदारपणाचा लोभस प्रवास दिसतो. आपली मध्यमवर्गीय मूल्यं जपत, प्रामाणिकपणे व उमेदीनं आयुष्य जगणाऱ्या अनेक महिलांना या पुस्तकात आपल्या जगण्याचं प्रतिबिंब सापडेल. तेच या ‘खुलभर दुधाच्या कहाणी’चं यश आहे. ...Read more

HITLER AANI BHARAT
HITLER AANI BHARAT by VAIBHAV PURANDARE Rating Star
प्रभाकर गावंडे, अमरावती

मी विकत घेऊन वाचले आहे हे पुस्तकं, चांगले आहे, नवीन माहिती वाचायला मिळाली.