आनंद यादव यांनी कुमांरासाठी ‘सैनिक हो, तुमच्यासाठी....’ हा काव्यसंग्रह लिहिलेला आहे. यात भारतीय सैनिकांची पराक्रम गीते असून आनंद यादव यांनी तो भारतीय सैनिकांना अर्पण केलेला आहे. भारत-पाक यांच्यात झालेल्या युद्धात ज्यांनी विशेष पराक्रम गाजविला अशा सैनकांचे व्यक्तिचित्रण करणाऱ्या एकूण दहा कविता असून प्रत्येक वितेत एकेका सैनिकाचा पराक्रम मांडलेला आहे. विविधतेने नटलेल्या आपल्या अखंड भारतभूमीत अनेक युरोपियन येऊन राज्य करून गेले. भरपूर संपत्ती लुटून घेऊन गेले. एवढ्याने समाधान झाले नाही म्हणून ‘हिंदू-मुस्लिम’ फुटीरतेचे बीज रोवून गेले. हे बीज रुजल्याने अखंड भारमाता खंडली गेली. पापी पाक जन्माला आले. त्यामुळे स्वातंत्र्यदिनाच्या आदली रात्र कशी होती हे सांगताना कवी म्हणतो - ‘रक्ताने न्हाऊन निघाली स्वातंत्र्याची आधली रात.’ भारतमातेच्या शिरारवर काश्मीरसारखा सुंदर मुकुटमणी आहे. त्याची हाव पाकला लागली. यासाठी पाकने हरतऱ्हेने प्रयत्न सुरु केले. युनोमध्ये जाऊन पाहिले, घुसखोरी सुरु केली. काश्मीरमध्ये आतंकवाद पसरवला. तरीही भारत शर्तीचा प्रयत्न करीत होता. पाक मात्र हेका सोडायला तयार नव्हते. शेवटी भारताची सहनशक्ती तुटली आणि युध्द सुरु झाले. अशी पार्श्वभूमी कवीने ‘नमनाचे पडघम’ या कवितेत तयार केली आहे. व त्यानंतर अनुक्रमे दहा कविता लिहिलेल्या आहेत. काव्यसंग्रहातील पहिली कविता ‘गुलाम कादिरची स्वदेशनिष्ठा’ ही आहे. यात ‘खाग’ ग्रामच्या गुलाम कादिर नावाच्या वीराचे शौर्य वर्णिले आहे. भारतीय सीमेवर वसलेल्या गावांच्या जागृकतेमुळे व देशप्रेमामुळेच आपण अखंड स्वातंत्र्य भोगत असतो. हे सांगताना कवी म्हणतो - ‘ही असली जवान गावे सीमेवर जागोजागी म्हणूनीच हिंदवी माता स्वातंत्र्या अखंड भोगी’ दुर्गम डोंगराळ भागातील पाकिस्तानचे दारुगोळ्याचे महत्वाचे केंद्र उदध्वस्त करणारा मेजर रणजितसिंग, रणगाड्यांच्या हल्ल्यांना कडवी झुंज देणारा हवालदार अब्दुल हमीद, नऊ रणगाड्यांच्या बदलात साठांचा धुव्वा उडवणारा कर्नल तारापोर, बरकी गाव जिंकून घेताना शहीद झालेला रामसिंह, शत्रूचा बालेकिल्ला बॉम्बने उडवणारा बालकराम यांची बहादुरी वाचून कुणारे बाहू स्फुरणार नाहीत ! रात्रीच्या वेळी गस्त घालताना सुद्धा किती सावधगिरी लागते व प्रसंगी निर्भिडपणे एकाकी शत्रूल कशी झुंज द्यावी लागते याचे वर्णन ‘शिंगारसिंगाची टेहळणी’ या कवितेत वाचायला मिळते. युध्द सुरु असताना आपल्या सैनिकांना शस्त्राचा पुरवठा करणे ही तातडीची गरज असते. असेच रणसाहित्य घेऊन चक्रधर मेजरसिंह निघाला. अनेक अडचणींवर मात करत त्याचा ट्रक धावत होता, पण शत्रूने त्याच्या देहाची चाळण केली. ट्रकलाही आग लागली अशा स्थितीतही तो नेमक्या ठिकाणी आला व गतप्राण झाला. त्याही अवस्थेत त्याची बोटे गाडीच्या चाकावर होती. अशा शूरवीराचे वर्णन काव्यसंग्रहातील शेवटची कविता ‘चक्रधर मेजरसिंह’ या कवितेत पाहायला मिळते. काव्यसंग्रहात प्रत्येक कवितेच्या सुरुवातीला त्या कवितेच्या अनुषंगाने चित्रं काढलेली आहेत, त्यामुळे ती कविता अधिक आकर्षक वाटते व कुमारांना वाचण्यास हुरुप देते. भाषा अगदी सरळ, साधी व सोपी असल्याने मुलांना कुठेही अडचण येणार नाही. संग्रहात कवीने म्हटले आहे की, ‘ज्या वीरांनी तानाजीसम रणी ठेविला माथा आदरभावे त्या अर्पी मी ओबडधोबड गाथा’ असा हा सैनिकांच्या पराक्रम गीतांचा काव्यसंग्रह कुमारांना वाचण्यास चांगला आहे. याव्दारे त्यांच्या मनात देशप्रेमाची भावना दृढ होईल व देशासाठी तन मन धन अर्पण करण्याची वृत्ती निर्माण होण्यास मदत होईल. ...Read more