THE THOUGHTS PENNED DOWN BY OSHO IN THE YEAR 1987 AND THE INSTANCES THAT TOOK PLACE IN 2001... WHEN WE THINK OF THEM TOGETHER THEN WE REALIZE THAT HIS THOUGHTS THEN HAVE VERY PRECISELY COME TRUE AFTER SUCH A LONG PERIOD OF TIME. IN THIS THIRD PART, HE HAS FULSOMELY THANKED THE MOTHER EARTH WHILE BEING ABLE TO SOLVE THE UNIVERSAL LABYRINTH. HE EXPLAINS THAT COMPARED TO THE ANIMAL LIFE, A HUMAN LIFE IS MUCH MORE SENSATIONAL. AT THE SAME TIME, HE WARNS US AGAIN AND AGAIN TO TAKE UTMOST CARE OF IT. HE REMINDS US THAT IT IS THE GIFT FROM MOTHER EARTH, HENCE WE OUGHT TO NURTURE IT IN ALL POSSIBLE WAYS. HE ALSO WARNS US ABOUT NOT BEING NEGLIGENT TOWARDS IT. TO BE ABLE TO DO THIS, HE SAYS, WE MUST TRY AND FIND THE TRUE ME WITHIN. HE TELLS US THAT THE MOST IMPORTANT AND ESSENTIAL STAGE IN THE FURTHERANCE OF A HUMAN LIFE IS TO `FINDING ONESELF`.
एकोणीसशे सत्याऐंशी सालातले ओशोंचे विचार... आणि आता दोन हजार एक मधल्या घटना... खरोखर अनेक क्षेत्रांमध्ये त्यांचे विचार आज तंतोतंत प्रत्ययाला येत आहेत. या तिसया भागात विश्वाची कोडी उकलताना त्यांनी सृष्टीला भरभरून धन्यवाद दिले आहेत. इतर प्राणिमात्रांपेक्षा मनुष्यप्राण्याचं जीवन हे जास्त रोमांचकारी आहे हे स्पष्ट करताना वारंवार त्यांनी ठामपणे सांगितलंय की हे ‘प्रकृतीचं देणं आहे...’ ते सांभाळून ठेवा! स्वत:च्या जीवनाची स्वत:च्या हातानं हेळसांड करू नका. आणि त्यासाठी स्वत:चा शोध पहिल्यांदा घ्या. मनुष्याच्या उन्नतीमधला अत्यंत महत्त्वाचा आणि आवश्यक टप्पा म्हणजे स्वतःचा शोध