* Front & back cover images are for illustration purposes only and the price of book is sold separately.
  • Original Book Title: THE DA VINCI CODE
  • Availability : Available
  • Translators : AJIT THAKUR
  • ISBN : 9788177666960
  • Edition : 9
  • Publishing Year : MAY 2006
  • Weight : 0.00 gms
  • Pages : 452
  • Language : Translated From ENGLISH to MARATHI
  • Category : FICTION
Quantity
Buying Options:
  • Ebooks:
  • Print Books:
THE GREATEST CONSPIRACY OF THE PAST 2000 YEARS IS ABOUT TO UNRAVEL WHILE IN PARIS ON BUSINESS, HARVARD SYMBOLOGIST ROBERT LANGDON RECEIVES AN URGENT LATE-NIGHT PHONE CALL: THE ELDERLY CURATOR OF THE LOUVRE HAS BEEN MURDERED INSIDE THE MUSEUM. NEAR THE BODY, POLICE HAVE FOUND A BAFFLING CIPHER. SOLVING THE ENIGMATIC RIDDLE, LANGDON IS STUNNED TO DISCOVER IT LEADS TO A TRAIL OF CLUES HIDDEN IN THE WORKS OF DA VINCI... CLUES VISIBLE FOR ALL TO SEE... AND YET INGENIOUSLY DISGUISED BY THE PAINTER. LANGDON JOINS FORCES WITH A GIFTED FRENCH CRYPTOLOGIST, SOPHIE NEVEU, AND LEARNS THE LATE CURATOR WAS INVOLVED IN THE PRIORY OF SION-AN ACTUAL SECRET SOCIETY WHOSE MEMBERS INCLUDED SIR ISAAC NEWTON, BOTTICELLI, VICTOR HUGO, AND DA VINCI, AMONG OTHERS. THE LOUVRE CURATOR HAS SACRIFICED HIS LIFE TO PROTECT THE PRIORY`S MOST SACRED TRUST: THE LOCATION OF A VASTLY IMPORTANT RELIGIOUS RELIC, HIDDEN FOR CENTURIES. IN A BREATHLESS RACE THROUGH PARIS, LONDON, AND BEYOND, LANGDON AND NEVEU MATCH WITS WITH A FACELESS POWERBROKER WHO APPEARS TO WORK FOR OPUS DEI-A CLANDESTINE, VATICAN-SANCTIONED CATHOLIC SECT BELIEVED TO HAVE LONG PLOTTED TO SEIZE THE PRIORY`S SECRET. UNLESS LANGDON AND NEVEU CAN DECIPHER THE LABYRINTHINE PUZZLE IN TIME, THE PRIORY`S SECRET-AND A STUNNING HISTORICAL TRUTH-WILL BE LOST FOREVER. IN AN EXHILARATING BLEND OF RELENTLESS ADVENTURE, SCHOLARLY INTRIGUE, AND CUTTING WIT, SYMBOLOGIST ROBERT LANGDON (FIRST INTRODUCED IN DAN BROWN`S BESTSELLING ANGELS & DEMONS ) IS THE MOST ORIGINAL CHARACTER TO APPEAR IN YEARS. THE DA VINCI CODE HERALDS THE ARRIVAL OF A NEW BREED OF LIGHTENING-PACED, INTELLIGENT THRILLER... SURPRISING AT EVERY TWIST, ABSORBING AT EVERY TURN, AND IN THE END, UTTERLY UNPREDICTABLE... RIGHT UP TO ITS ASTONISHING CONCLUSION.
पॅरिसमधील लूव्ह्र या सुप्रसिद्ध संग्रहालयाच्या वयस्कर व्यवस्थापकाचा संग्रहालयामध्येच खून होतो. विचित्र गोष्ट अशी की, त्यांच्या मृतदेहाभोवती जमिनीवर गोंधळून टाकणारी काही चिन्हे आणि खुणा दिसतात. या खुणांचा शोध घेण्याची कामगिरी त्याचवेळी पॅरिसमध्ये आलेल्या रॉबर्ट लँग्डन या हॉर्वर्ड विद्यापीठातील चिन्हशास्रतज्ञावर सोपवली जाते. फ्रान्समधील निष्णात गुप्तलिपीतज्ज्ञ सोफी नेव्ह्यू हिच्या मदतीने लँग्डन या चित्रविचित्र खुणांमधून खुनाला वाचा फोडणारी काही दिशा मिळते का, याचा शोध घेतो. यातूनच मग काही वेगळेच रहस्य उजेडात येते. जगप्रसिद्ध चित्रकार लिओनार्दो दा विंचीच्या अनेक चित्रांमधून अत्यंत कौशल्यपूर्ण रीतीने दडवलेले संकेत दोघांना आश्चर्यचकित करतात. खून झालेले संग्रहालय-व्यवस्थापक ‘प्रायरी ऑफ सायन’ या पंथाशी संबंधित असतात, ही स्फोटक माहितीही त्यांना कळते. अत्यंत गुप्तपणे काम करणा-या या पंथामध्ये सर ऐझॅक न्यूटन, व्हिक्टर ह्यूगो आणि दा विंची अशा अनेक नामवंत व्यक्ती कार्यरत होत्या. संग्रहालय-व्यवस्थापकांनी मती गुंग करणारे एक ऐतिहासिक सत्य जिवापाड जपलेले असते. हा शोध घेत असताना एक अव्यक्त प्रतिगामी शक्ती सतत रॉबर्ट आणि सोफीचा पाठलाग करीत असते. अखेर प्राचीन काळापासून अस्तित्वात असलेले एक स्फोटक सत्य खुणा आणि संकेतांच्या भूलभुलैय्यातून बाहेर येते.
Video not available
No Records Found
No Records Found
Keywords
#MEHTAPUBLISHINGHOUSE #MARATHIBOOKS #TRANSLATEDBOOKS #ONLINEBOOKS #BIOGRAPHYA&TRUESTORIES #डिजिटल फॉट्र्रेस # द दा विंची कोड#द लॉस्ट सिम्बॉल #एन्जल्स अ‍ॅण्ड डेमन्स #डिसेप्शन पॉर्इंट #THE LOST SYMBOL #FICTION #बाळ भागवत #अशोक पाध्ये #DIGITAL FORTRESS #DIGITAL FORTRESS #ANGELS & DEMONS #THE DA VINCI CODE #AJIT THAKUR #डॅन ब्राउन #DAN BROWN
Customer Reviews
  • Rating StarV. Pawar

    खूप छान कादंबरी आहे. अगदी मनाला गुंतवून ठेवणारी. 👌👌

  • Rating StarAjay Kulkarni

    डॅन ब्राउन, एक सर्वोत्कृष्ट व प्रभावशाली अमेरिकन लेखक. त्यांच्या सर्व कादंबऱ्या जगातील बेस्ट सेलर्स म्हणून प्रसिद्ध आहेत. अनेक भाषांमध्ये त्यांचे अनुवाद झालेले आहेत. सर्व पुस्तके एकदा तरी वाचावीत, विचारांना नवीन दिशा मिळेल.

  • Rating StarAKASH JADHAV - INSIDE MARATHI BOOKS

    एका जगप्रसिद्ध संग्रहालयात झालेला एक खून आणि त्या खुनाचा छडा लावता लावता कथेचा नायक जगाच्या प्राचीन इतिहासपर्यंत पोचतो. तो रहस्याचं उकल करण्यात यशस्वी होतो का?? नक्की रहस्य काय आहे?? दा विंची आणि या खुनाचा काय संबंध?? मोनालिसाच जगप्रसिद्ध चित्र काय संगू पाहताय?? हे जाणून घेण्यासाठी किंवा काहीतरी वेगळं म्हणून, द दा विंची कोड हे पुस्तक मराठी वाचकांनी वाचलंच पाहिजे. डॅन ब्राऊन लिखित द दा विंची कोड हे एक रहस्यमयी थरार प्रकारातील पुस्तक २००३ साली प्रकाशित झालं. अमेरिकेत या पुस्तकाचा विक्रमी खप झाला आहे आणि पुस्तकावर आधारित चित्रपट पण येऊन गेला. कथेचा नायक रॉबर्ट लँग्डन वर वर एकूण ३ पुस्तकं लेखकाने लिहलीत आणि त्यातील दोन पुस्तकांवर चित्रपट आले व रॉबर्ट लँग्डन या व्यक्तीरेखेचा समावेश असलेला एक हॉलिवूड चित्रपट देखील येऊन गेला. यावरून आपल्याला रॉबर्ट लँग्डन हे पात्र लेखकाने किती ताकतीने उभं केलं असेल याची कल्पना येते. रॉबर्ट लँग्डन हा एक चिन्ह शास्त्रज्ञ आहे. संग्रहालयात झालेल्या खुनाच्या तपासासाठी त्याला पाचारण करण्यात येत. कथेत पुढे सोफी हे पात्र येत जी पोलीस खात्यात चिन्हतज्ञ आहे. तपास पुढे सरकताना जगातील सर्वात मोठं रहस्य उकल होण्याच्या मार्गावर असतं. ख्रिश्चन धर्मासाठी महत्वपूर्ण असणाऱ्या रहस्याबद्दल दा विंची ने त्याच्या चित्रांतून काही संकेत दिले आहेत का यावर रॉबर्ट भाष्य करतो. येशू, होली ग्रेल, किस्टोन, मेरी मॅग्दालिन आणि बरेच संदर्भ आणि दुवे या पुस्तकात वापरले आहेत. मी वाचलेल्या रहस्य कथांपैकी सर्वोत्कृष्ट, मनाची पकड घेणारी हि कथा आहे. अर्थात पुस्तक वाचताना मला ख्रिश्चन धर्माबद्दल जास्त माहिती नव्हती पण त्याचा कुठेही अडसर आला नाही. कथा तुम्हाला अगदी गुंतवून टाकते. जर तुम्हाला रहस्य कथा आणि मानवी इतिहास आवडत असेल तर यापेक्षा उत्तम पुस्तक शोधून सापडणार नाही. ...Read more

  • Rating StarYashwanti Shinde

    Atishay sundar... Mi wachley... Goodh aahe...

  • Read more reviews
Write Your Own Review
  • Default typing language is Marathi. To type in English press Ctrl+G key combination
Submit Review
PLEASE SEND YOUR AUDIO REVIEW ON editorial@mehtapublishinghouse.com

Related Books

People Who Bought This Item Also Bought

Latest Reviews

NAGZIRA
NAGZIRA by VYANKATESH MADGULKAR Rating Star
कृष्णा DIWATE

आजच्या पुस्तकाचा विषय माझ्या आवडीचा - जंगलाचा... *जंगल - काय असतं ?* म्हटलं तर फक्त झाडे, नदी-नाले, प्राणी पक्षी यांनी भरलेला जमिनीचा एक तुकडा .... की वन-देवता? की पशु-पक्ष्यांचं घर? की जीवनचक्रातील अति-महत्वाचा घटक? की आपल्यातल्या दांभिकपणाला - दिखव्याला - व्यवहाराला गाळून टाकणारं आणि आपल्यालाही त्याच्यासारखाच सर्वसमावेशक, निर्मळ बनवणारं आणि आपल्यातल्या originality ला बाहेर आणणारं, असं एक अजब रसायन? *जंगल भटक्यांना विचारा एकदा... बोलतानाच त्यांच्या चेहऱ्यावर आणि डोळ्यात जी चमक दिसेल ना, त्यातून फार वेळ वाट न बघता सरळ जंगल गाठण्याची इच्छा न होईल तरच नवल!* आमचा एक मित्र- ज्याने असंच जंगलांचं वेड लावलं आणि अजून एक भटकी मैत्रीण - जिने त्या वेडात भरच घातली..... आणि असे अजून अनेक भटके निसर्गप्रेमी ... आणि मुळातूनच निसर्गाची ओढ , या सर्व गोष्टी माझ्या जंगल -प्रेमासाठी कारणीभूत ठरल्या. *आणि मग अरण्यऋषी श्री. मारुती चितमपल्ली, शंकर पाटील (कथा), डॉ. सलीम अली, जिम कॉर्बेट, व्यंकटेश माडगूळकर इत्यादींनी या निसर्गदेवतेकडे बघण्याची एक वेगळी दृष्टी दिली. त्या सर्वांनाच आजचा हा पुस्तक-परिचय सादर अर्पण!!* कथांसाठी प्रसिद्ध असणाऱ्या लेखकाने हे नागझिरा पुस्तक का बरे लिहिले असावे? मनोगतात ते स्वतः म्हणतात - *"महाराष्ट्रातील एखाद्या आडबाजूच्या जंगलात जाऊन महिना दोन महिने राहावे, प्राणी जीवन, पक्षी जीवन, झाडेझुडे पाहत मनमुराद भटकावे आणि या अनुभवाला शब्दरूप द्यावे हा विचार गेली काही वर्षे माझ्या मनात घोळत होता. काही परदेशी प्राणी शास्त्रज्ञांनी असा उद्योग करून लिहिलेली उत्तम पुस्तके माझ्या वाचण्यात आल्यापासून ही इच्छा फारच बळवली. मी इथे तिथे प्रयत्न करून पाहिले आणि निराश झालो. हे काम आपल्या आवाक्यातले नाही असे वाटले. मग शेल्लरने कुठेतरी लिहिल्याचे वाचले की भारतातील लोक प्राणी जीवनाच्या अभ्यासात उदासीन आहेत, आफ्रिकेच्याही फार मागे आहेत. त्यांना वाटते अशा संशोधनासाठी प्रचंड खर्च करावा लागतो, पाण्यासारखा पैसा लागतो. पण तसे नाही. गळ्यात दुर्बीण, मनात अमाप उत्साह आणि आस्था असली की अभ्यास होतो. मी शक्य तेव्हा एकट्यानेच उठून थोडेफार काम करत राहायचे ठरवले. कधी काझीरंगा, मानस या अभयारण्यावर, कधी नवेगाव-बांधावर तर कधी कोरेगावच्या मोरावर लिहित राहिलो.* *मला चांगली जाणीव आहे की हा प्रयत्न नवशिक्याचा आहे. तो अपुरा आहे, भरघोस नाही. त्यात बऱ्याच त्रुटी आहेत, पण नव्या रानात शिरण्यासाठी पहिल्यांदा कोणीतरी वाट पाडावी लागते. पुढे त्या वाटेने ये-जा सुरू होते. मी लहानशी वाट पाडली आहे एवढेच!"* लेखक आत्ता असते तर त्यांना नक्की सांगितले असते की तुम्ही पाडलेली पायवाट आता जवळ-पास राजमार्ग बनत चालली आहे. आज अनेक वन्य-जीव अभ्यासक, जंगल भटके सुजाण व सतर्क झाले आहेत, जंगले आणि प्राणी वाचले पाहिजेत यासाठी प्रयत्न सुरु आहेत. ह्या प्रयत्नांमागे लेखकासारख्या अनेक वनांचा अभ्यास करून ते आपल्यासमोर आणणाऱ्यांचा मोठा हात आहे. आज पक्षी-निरीक्षक किरण पुरंदरेंसारखे व्यक्ती शहरातील सगळा गाशा गुंडाळून जंगलात राहायला गेलेत ... काय नक्की thought -process झाली असेल त्यांची? फक्त जंगल-भटकंती करताना पाळावयाचे नियम अत्यंत महत्वाचे आहे. मुख्यत्वे-करून कुठल्याही वृक्षांचे, प्राणी-पक्ष्यांचे आपल्या असण्याने कुठलाही त्रास किंवा धोका - हानी संभवू नये, याची काळजी आपल्यासारख्या सुज्ञ भटक्यांनी नक्की घ्यावी. तरच हे भटकणे आनंद-दायी होईल. *भंडारा जिल्यातील नागझिरा हे एक अभयारण्य! फार सुंदर आहे.* हे पुस्तक फक्त लेखकाच्या दृष्टीने त्यांना भावलेलं जंगल आहे का? फक्त जंगलाचं वर्णन आहे का? तर नाही. एक पट्टीचा कथालेखक आणि मानव-स्वभाव चितारणारा लेखक केवळ वर्णन करू शकत नाही. माझ्या मते ही एक प्रक्रिया आहे, त्यांच्या अंतर्बाह्य बदलाची, जी त्यांना जाणवली, अगदी प्रकर्षाने. आणि तोच स्वतःचा शोध त्यांनी आपल्यासमोर मांडण्याचा प्रयत्न केलाय. बाकी प्रत्येकाचं जंगल वेगळं, खरं जंगल नाही तर स्वतःच्या आतलं एक जंगल. ते ज्याचं त्याने शोधायचं, त्यात डुंबायच, विहार करायचा आणि काही गवसत का ते बघायचं .... लेखकानेही तेच केलं... एक स्वगत मांडलं आहे.... आणि त्यातून संवादही साधला आहे. हे पुस्तक ललित म्हणावे की कादंबरी, वर्णन म्हणावे की आत्मकथन, अशा हिंदोळ्यावर हे वाचताना मी सतत राहते. अतिशय आशयपूर्ण गहिऱ्या अर्थाचे लिखाण आहे यात. लेखकाने नागझिरा आणि त्याचे वर्णन कसे केले आहे ते आपण रसिक वाचकांनी हे पुस्तक वाचूनच त्याचा आनंद घ्यावा. ते इथे मी सांगत बसणार नाही, उगाच तुमचं आनंद का हिरावून घेऊ? मी इथे मला भावलेले लेखकच मांडण्याचा अल्पसा प्रयत्न करत आहे, ते ही या पुस्तकाच्या माध्यमातून... पहिल्याच पानावर ते काय लिहितात बघा - *"गरजा शक्य तेवढ्या कमी करायच्या, दोनच वेळा साधे जेवण घ्यायचे, त्यात पदार्थ सुद्धा दोन किंवा तीनच. स्वतःचे कामे स्वतःच करायची. पाणी आणणे, कपडे धुणे अंथरून टाकणे आणि काढणे या साध्या सुध्या गोष्टींसाठी माणसांनी दुसऱ्यावर का अवलंबून राहावे? एकांत, स्वावलंबन आणि प्रत्येक बाबतीत मितव्यय ही त्रिसूत्री पाळून जंगलात पायी भटकायचे, जंगलाच्या कुशीत राहून निरागस असा आनंद लुटायचा या माफक अपेक्षेने गेलो आणि माझा काळ फार आनंदत गेला . रेडिओ, वृत्तपत्रे, वाङ्मय चर्चा, वाचन, कुटुंब, मित्र, दुसऱ्याच्या घरी जाणे येणे, जेवण देणे आणि घेणे यापैकी काहीही नसताना कधी कंटाळा आला नाही. करमत नाही असे झाले नाही. रोज गाढ झोप आली. स्वप्न पडले असतील तर ती सकाळी आठवली नाही. शिवाय मित आहार आणि पायी हिंडणे यामुळे चरबी झडली. एकूणच मांद्य कमी झाले."* हे वाचून आपल्याला नक्की काय हवे असते, आणि रोजच्या रहाटगाडग्यात आपण काय करतो, याची मनातल्या मनात तुलना व्हावी. खरंच काय हवं असतं आपल्याला? आपण सतत प्रेम, शांती, समाधान आणि मनःशांती याच्याच तर शोधात असतो ना? आणि नेमक्या ह्याच सर्व गोष्टी बाजूला पडून आपण नुसते धावतच असतो... कशासाठी?? जीवनाचं तत्वज्ञान हे फार गंभीर नाहीये, अगदी छोट्या छोट्या गोष्टीतून आपण ते समजून घेऊन शकतो. फक्त ती जाण असली पाहिजे. थोडासा थांबून विचार झाला पाहिजे. मनःचक्षु उघडे पाहिजे आणि मुख्य म्हणजे मी कुणीतरी मोठा , हा भाव पहिल्यांदा गाळून पडला पाहिजे. *अगदी तसंच जसं पानगळीच्या मोसमात जुनं पान अगदी सहज गळून पडतं ... नव्यासाठी जागा करून देतं ... जंगल आपल्याला हेच शिकवतं ... न बोलता ... त्याच्या कृतीतून ... आपली ते समजून घेण्याची कुवत आहे का?* शेवटच्या प्रकरणात लेखक परतीसाठी रेल्वे फलाटावर येतो. तेव्हाचचं त्यांचं स्वगत फार विचार करायला भाग पाडतं - *"ह्या दोन तासात करण्याजोगे असे काहीच महत्त्वाचे कार्य नसल्यामुळे मी आरशासमोर बसून दाढी केली, मिशा काढून टाकल्या. सतत अंगावर होते ते हिरवे कपडे काढून टाकले आणि इतके दिवस माझ्या कातडी पिशवीच्या तळाशी परिटघडी राहिलेले झुळझुळीत कपडे चढवून पोशाखी बनलो.`* किती साधी वाक्य आहेत, पण `पोशाखी बनलो` यातून किती काय काय सांगायचे आहे लेखकाला... गहिरेपण जाणवते! मला विचार करायला भाग पाडते. ट्रेक करून गड -किल्ल्यांहून परतताना माझीही अवस्था काहीशी अशीच व्हायची... जाड पावलांनी घरी परतणे आणि पुन्हा निसर्गात भटकायला मिळण्याची वाट पाहणे, याशिवाय गत्यंतर नसायचे. *जंगलांवर , निसर्गावर निस्सीम प्रेम करणाऱ्या आणि त्यांच्या संवर्धनासाठी झटणाऱ्या अनेक वेड्यांमुळे आज आपली वसुंधरा टिकली आहे. पुढील पिढ्यांसाठी तिला असच बहरत ठेवायचं असेल, किमान टिकवायचं जरी असेल तरी आपणही थोडेसे निसर्ग-वेडे व्हायला काय हरकत आहे??* *वृक्षवल्ली आम्हा सोयरे... वनचरे ...* धन्यवाद! जय हिंद!!! ...Read more