* Front & back cover images are for illustration purposes only and the price of book is sold separately.
  • Original Book Title: MY PATH LEADS TO TIBET
  • Availability : Available
  • Translators : VANDANA ATRE
  • ISBN : 9788184985160
  • Edition : 2
  • Publishing Year : NOVEMBER 2013
  • Weight : 0.00 gms
  • Pages : 220
  • Language : Translated From ENGLISH to MARATHI
  • Category : MEMOIR
Quantity
Buying Options:
  • Print Books:
DEFYING EVERYONE`S ADVICE, ARMED ONLY WITH HER RUDIMENTARY KNOWLEDGE OF CHINESE AND TIBETAN,SABRIYE SET OUT TO DO SOMETHING ABOUT THE APPALLING CONDITION OF THE TIBETAN BLIND, WHO SHE LEARNED HAD BEEN ABANDONED BY SOCIETY AND LEFT TO DIE. ON HORSEBACK THROUGHOUT THE COUNTRY, SHE SOUGHT THEM OUT, DEVISED A BRAILLE ALPHABET IN TIBETAN, EQUIPPED HER CHARGES WITH CANES FOR THE FIRST TIME, AND SET UP A SCHOOL FOR THE BLIND. HER EFFORTS WERE CROWNED WITH SUCH SUCCESS THAT HUNDREDS OF YOUNG BLIND TIBETANS, INSTILLED WITH A NEWFOUND PRIDE AND AN EDUCATION, HAVE NOW BECOME SELF-SUPPORTING. A TALE THAT WILL LEAVE NO READER UNMOVED, IT DEMONSTRATES ANEW THE POWER OF THE POSITIVE SPIRIT TO OVERCOME THE MOST DAUNTING ODDS. AUTHOR BIOGRAPHY:SABRIYE WAS BORN IN 1970 NEAR BONN. WHEN SHE WAS TWO YEARS OLD SHE WAS DIAGNOSED WITH A RETINAL DISEASE THAT CAUSED HER TO GO BLIND AT THE AGE OF 13. SHE TOOK UP TIBETAN STUDIES, SOCIOLOGY, AND PHILOSOPHY, AND IS CURRENTLY RUNNING A SCHOOL FOR THE BLIND IN LHASA. IN 2000, SHE RECEIVED THE NORGALL PRIZE OF THE INTERNATIONAL WOMEN`S CLUB. EDITORIAL REVIEWS WHEN TENBERKEN, WHOSE BATTLE WITH RETINAL DISEASE LEFT HER BLIND AT AGE 13, WAS IN HER 20S, SHE STUDIED TIBETAN CULTURE AT THE UNIVERSITY OF BONN. FRUSTRATED BY THE AWKWARD CHARACTER-RECOGNITION MACHINERY SHE HAD TO USE TO READ TIBETAN MATERIALS, SHE DEVISED A TIBETAN BRAILLE ALPHABET, SO THAT ONCE TRANSLATED, WORKS COULD BE DIRECTLY READABLE BY THE BLIND. WHAT FOLLOWED SEEMED NATURAL TO HER: SHE`D GO TO TIBET AND START A SCHOOL TO TEACH THIS BRAILLE TO BLIND TIBETAN CHILDREN. TRAVELING ON HORSEBACK OVER TREACHEROUS MOUNTAIN PASSES, SLEEPING IN RAT-INFESTED HUTS AND DEALING WITH SELF-INTERESTED CHARITABLE BUREAUCRACIES, TENBERKEN MANAGED TO KEEP HER HUMOR AND COURAGE. SHE SUCCEEDED IN ESTABLISHING A SCHOOL, AND HER ORGANIZATION, "BRAILLE WITHOUT BORDERS" CONTINUES THE LITERACY MISSION IN OTHER COUNTRIES.
लहानपणी दृष्टिपटलाला झालेल्या आजारामुळे सॅब्रिए टेनबर्केन अंध होते, मात्र स्वत:ला वचन देते की, ‘आपले अंधत्व कधीही अपंगत्व ठरणार नाही, किंबहुना आपण तसे घडू द्यायचे नाही!’ चिनी आणि आशियाई संस्कृतीचा अभ्यास करत असताना तिबेटमधील अंध मुलांची दारुण स्थिती सॅब्रिएला समजल्यावर तिला धक्काच बसतो! ती निर्णय घेते – नाकारलेल्या, धिक्कारलेल्या आणि हीन दर्जाची वागणूक मिळणा-या तिबेटमधल्या अंध मुलांना मदत करण्याचा! निष्ठा आणि निर्धार एवढ्याच पुंजीवर ती एकहाती तिबेटी भाषेत ब्रेल बाराखडी तयार करते... अगदी मोजक्या मुलांसह ल्हासात अंधांसाठी पहिली शाळा उघडते... अर्थातच तिला यासाठी असंख्य समस्यांवर धैर्याने मात करावी लागते... आणि एका छोट्या प्रयत्नापासून सुरू झालेल्या या प्रयोगरूपी बीजाचे सर्व वयोगटातील अंधांसाठी काम करणा-या एका भव्य संस्थारूपी वटवृक्षात रूपांतर होते.... काळोखाचे जग उजळून टाकणा-या सॅब्रिएची ही तेजोमय कहाणी!
Video not available
No Records Found
No Records Found
Keywords
"#MARATHIBOOKS#ONLINEMARATHIBOOKS#TRANSLATEDMARATHIBOOKS#TBC#TRANSLATEDBOOKS@50% #TIBETCHYAVATEWAR #MYPATHLEADSTOTIBET #तिबेटच्यावाटेवर #MEMOIR #TRANSLATEDFROMENGLISHTOMARATHI #VANDANAATRE #वंदनाअत्रे #SABRIYETENBERKEN "
Customer Reviews
  • Rating StarSiddharth Bonde

    तिबेट च्या वाटेवर या पुस्तकाच्या माहिती मला या आपल्या ग्रुप वरूनच मिळाली होती. नुसते तिबेट वाचून पुस्तक लगेच मागवलं सुधा , पण थोडीशी निराशा झाली. माझ्या मनात असं होते की तिबेट म्हणेच काहीतरी गूढ साहित्य, तिथलं लामा त्यांची जीवन पद्धती धर्म वैगरे वाचयला मिळेल. पण जसे पुस्तकं उघडल तसे लक्षात आले की ही तर एका परदेशी अंध मुलीची कहाणी आहे. नाराजीने वाचायला सुरुवात केली आणि खरेच काम सांभाळून 4 दिवसात पुस्तकं वाचून संपवलं. खूप प्रेरणादआयी कहाणी आहे सब्रिये ची.. जर्मनी मधील अंध मुलगी ती तिबेट भाषा शिकते , माहीत असताना ही की हे शिकून पुढे काही फारसे भवितव्य नाही म्हणजे उदरनिर्वाह चालणार नाही. तरी जिद्दीने शिकते का ? तिला काही तरी कार्य तिबेट मधील अंध मुलासाठी करायचं असते. जिद्दीनं पेटलेली ती एकटी तिबेट ला जाते. अंध मुलांसाठी तिबेटी भाषेचं ब्रेल लिपी काढते. तिथे आलेले तिला चागले , वाईट अनुभव. तिबेट म्हणजे सरकार चीन चे च... लाल फितीत व नोकर शाहीत अडकलेले तिचे काम. अंध लोक म्हणजे निरुपयोगी माणसे असा समाजात जाऊन केलेलं तिचे काम. प्रशासन कडून होणारा त्रास, आतिशय खडतर हवामान, मदत करू पाहणाऱ्या कडून नंतर दिलेला त्रास, स्व देश जर्मनी तून बंद झालेलं अनुदान. त्यातून तिने काढलेला मार्ग व निराश न होता तिने ल्हासा तील उघडलेली शाळा. देव दुता प्रमाणे नेहमी उभा असलेला तीच मित्र पौल. सब्रिय अंध असून ही तिने केलेलं काम आणि तिची अंध लोकं बद्दलची आत्मीयता... कालांतराने तिला मिळालेले यश, प्रसिध्दी, जग भर झालेलं नाव. नंतर तिचं अंध मुले पुढे शिकून त्यांनी केलीली प्रगती , कोणी संस्था प्रमुख, कोणी दुकान चालवले, कोणी परदेशी उच्च शिक्षण घेतलं. सर्व शक्य झालं सब्रुये मूळे. असा थक्क करणारा तिचा प्रवास आतिषय प्रेरणादायी आहे. ...Read more

  • Rating StarDAINIK SAMANA 05-01-2014

    प्रेरणादायी कहाणी… वयाच्या बाराव्या वर्षी दृष्टिपटलाला झालेल्या आजाराने सॅब्रिए यांची दृष्टी गेली. बॉन विद्यापीठात चिनी आणि आशियाई संस्कृतीचा अभ्यास करत असताना तिला तिबेटमधील अंधांची दारूण स्थिती समजली. त्यानंतर तिने तिबेटमध्ये जाऊन अंधांसाठी काम कर्याचा निर्णय घेतला. जगभरातील अंधांना विविध सेवा देणाऱ्या तसेच समुपदेशन करणाऱ्या ‘ब्रेल विदाऊट बॉर्डर’ या गटाची स्थापना सॅब्रिए आणि तिचा सहचर पॉल क्रोनेन बर्ग यांनी केली, तसेच हिंदुस्थानात केरळ येथील तिरुअनंतपुरम येथे ‘कांथारी’ ही संस्था स्थापन केली. तिला अनेक आंतरराष्ट्रीय पुरस्कारांनी सन्मानित करण्यात आले आहे. तिबेटमधील अंध मुलांच्या आयुष्यात आशेचा किरण आणणाऱ्या लढाऊ वृत्तीच्या तरुण, अंध स्त्री ‘सॅब्रिए’ची प्रेरणादायक कहाणी ‘तिबेटच्या वाटेवर...’ मूळ लेखिका स्वतः सॅब्रिए टेनबर्केन, अनुवाद केलाय वंदना अत्रे यांनी. ‘तिबेटच्या वाटेवर...’ हे सॅब्रिए यांनी केलेले अनुभवकथन आहे. तिचा हा लढा आधी स्वतःच्या अपंगत्वाशी, अंधत्वाशी मग तिला पावलोपावली दया दाखवणाऱ्या समाजाशी आणि सर्वांत शेवटी आपल्या घरापासून कोसो दूर असलेल्या देशातील कर्मठ, अंधश्रदाळू समाजाशी स्वतःच्या अंधत्वावर मात करीत वैयक्तिक उत्कर्षाची स्वप्न बघणे तुलनेने खूप मोठे वाटावे, असे मोठे स्वप्न बघणाऱ्या ‘सॅब्रिए’ची कहाणी प्रथमदर्शनी अविश्वसनीय वाटावी अशी आहे. ज्या हिमालयातील थंड, निष्ठुर, शिखरांची आणि तशाच क्रूर दऱ्यांची डोळस माणसांना दहशत वाटते, त्या हिमालयात ही अंध स्त्री सहजतेने फिरते तेही पर्यटन म्हणून नव्हे तर अंध, असहाय मुलांचा शोध घेत. आपल्या अंधत्वाचा बाऊ न करता तिचे जास्त लक्ष आहे तो तिबेटमधील नैसर्गिक परिस्थितीमुळे मोठ्या प्रमाणात आलेल्या अंधत्वाकडे, रोजच्या व्यवहारापासून दूर ठेवणाऱ्या समाजाकडे, असहायतेने जगणाऱ्या मुलांकडे. अशा या ‘सॅब्रिए’चा जीवन प्रवास, कार्यप्रणाली अनुवादित करावी असे ठरवून नुसते मराठी भाषांतर वंदन अत्रेंनी केलेले नाही तर त्या प्रत्यक्षात सॅब्रिए आणि पॉलला भेटल्या. हिंदुस्थानात त्रिवेद्रममध्ये जगभरातील अंध प्रौढांसाठी सुरू केलेले ‘कांथारी’ या आगळ्या-वेगळ्या व्यवसाय केंद्रात निसर्गरम्य पर्यावरणस्नेही वास्तूत सॅब्रिए आणि पॉलशी मनमोकळ्या गप्पा मारल्या. त्यांना समजून घेतले आणि नंतर मराठी अनुवाद केला. यामुळे तो अधिक लक्षवेधी ठरतो. साधी, सोपी भाषाशैली, पण जिवंतपणा उभा करण्याची शब्दात ताकद असल्याचे ठायी ठायी जाणवते आणि म्हणूनच हा अनुवाद हृदय हेलावून टाकतो. काही तरी असच भक्कम कार्य आपणही करावं असं वाटत राहतं. हा वंदना अत्रेंचा भाषिक मोठेपणा आहे. सदर पुस्तकास लाभलेले चंद्रमोहन कुलकर्णी यांचे मुखपृष्ठ अप्रतिम. ...Read more

Write Your Own Review
  • Default typing language is Marathi. To type in English press Ctrl+G key combination
Submit Review
PLEASE SEND YOUR AUDIO REVIEW ON editorial@mehtapublishinghouse.com

Related Books

People Who Bought This Item Also Bought

Latest Reviews

CHHATITO GAPPA
CHHATITO GAPPA by G.B. DESHMUKH Rating Star
सौ.प्रतिमा देसाई, नवी मुंबई.

सर्वप्रथम पुस्तकाचं मुखपृष्ठ नजरेतून उतरून विचारात जातं. डबा ऐसपैस मधे न दिसताच जाणवणारं मित्रांचं टोळकं, बिनधास्त वृत्ती आणि खोडकर प्रवृत्ती दर्शवणारं भिरभिरतं फुलपाखरू, दप्तरातून डोकावणारी वह्या पुस्तके म्हणजे नकळत पुढील आयुष्याच्या जबाबदारीच्या जाीवा आणि __एकदम भिंगाचा चष्मा जणू तटस्थ पणे ते सगळं जगणं पहातोय. काही गोष्टी आपण म्हणतो "compliment for each other"तसं हे मुखपृष्ठ. छोट्या छोट्या गोष्टी पण काही ना काही शिकवत माणसाला कसं संस्कारीत करतात याचं उदाहरण म्हणजे " छाटितो गप्पा" . अर्थात काय शिकवणं घ्यायची ते घेणाऱ्या वर असतं. अडगळीत गेलेल्या `थर्मास` वरचा "जोकर" मनात शल्य ठेवून जातो. `गव्हातले खडे ` केवळ मनाला बोचत नाहीत तर त्यातला त्या काळातील सोशिक भाव सांगून जातो. `आनंदाची खुण` ही गोष्ट म्हणजे त्यातल्या बहिणीच्या मायेची जणू ऊबदार शाल . `हॅट्ट्रिक ` ह्या कथेतून नकळत्या वयातच आपल्या संविधानाच्या चौकटीत राहून कायद्याचा धडा गिरवला गेला त्यामुळे `टॅक्स डिपार्टमेंट` मधे असूनही हात बरबटले नाही. `मामूची उधारी ` जन्मभराचं हे ओझं नकळत सजग करून गेलं. पुरणामागची वेदना मधलं मनाला भिडलेलं चिरकालाचं दु:ख , सल डोळ्यात पाणी आणते. सगळ्याच कथा सुरवातीला हलक्याफुलक्या वाटल्या तरी त्यातील वेदना , हुरहूर, खेद अश्या अनेक भावनांचा संगम आहे. सगळ्या बद्दल थोडं थोडं लिहिलं तरी नको ईतकं लांब लचक होईल.तरी एक शेवटचं जे सगळ्यात जास्त भावलं. सुपरहिरो! वा. यातल्या एका वाक्यानी आनंदाश्रु व खंत यांची जाणीव करून दिली. ९५ वर्षाच्या व्याधींनी जर्जर झालेल्या आईचा पलंग दिवाणखान्यात ठेवून वर "दिवाणखान्याची खरी शोभा तीच तर आहे बाकी सगळं शोभेच" हे ठामपणे सांगणाऱ्या लक्ष्मण भाऊंना मनापासून दंडवत. न पाहिलेल्या या व्यक्तीला अनुभवलं ही तुझ्या लेखनाची कमाल. थोडक्यात "छाटितो गप्पा "हा ऐवज आहे अनुभवाचा . यातून पुढल्या पिढीला खुप घेण्यासारखे आहे. अनेक भावनांची गुंफण घालत, तरल अनुभव सांगताना त्यातल्या वेदना,सल,दु:ख, आनंद हळुवार उलगडत केलेलं हे लिखाण जास्त मनाला जागवतं. मनापासून आवडलं पुस्तक. प्रत्येक कथेवर भाष्य करण्याचा मोह आवरावा लागला. लेखकाचं हार्दिक अभिनंदन. ...Read more

CHHATITO GAPPA
CHHATITO GAPPA by G.B. DESHMUKH Rating Star
अनिरुद्ध गुप्ते, नागपूर.

स्वतः लेखक समोर बसून गप्पा मारत आहेत असा भास होतो. सर्वच कथा सुंदर आहेत. पुस्तक पुर्ण वाचून झाल्याशिवाय खाली ठेववत नाही, ह्यातच लेखकाचे यश आहे. *"मोबाईल माॅकरी"* कथेत पात्रांविषयी उत्सुकता निर्माण होते. *अगा, जे घडलेचि नाही* कथेतील इलेक्शन ड्यूीचा अनुभव मस्त कथन केला आहे. *थर्मास* सर्वोत्तम असे माझे मत आहे. लेखकाचे मनःपूर्वक अभिनंदन व हार्दिक शुभेच्छा !! ...Read more