* Front & back cover images are for illustration purposes only and the price of book is sold separately.
Quantity
Buying Options:
  • Ebooks:
  • Print Books:
AABA PATIL`S STORY `ZHAKLI MOOTH` TEACHES FORESIGHTEDNESS. IN `GOSHTA TYAJYA JALMACHI`, THE OLD WOMAN IS THROWN OUT OF SOCIETY AS SHE RESORTS TO IMMORAL MEANS TO GIVE BIRTH TO A MALE CHILD. THIS BOY DIES IN AN ACCIDENT AND THE OLD WOMAN FIGHTS WITH HER LIFE TO SAVE HER GRANDSON. IN THE STORY `VHARPAL`, DAGDU UNKNOWINGLY MARRIES OFF THAKI... AND HELPLESSLY WATCHES HER LIFE GO TO WASTE. `KAVLE ANI SABHAPATI DOMKAVALA` IN THE ALLEGORICAL STORY `BAND` EXPOSES THE SELFISH, EVIL AND TREACHEROUS NATURE OF MAN. THE BEAUTIFUL LANKI IN `MHATARCHAL` IS AFRAID OF SADAMAMA IN HER YOUTH AND TEACHES HER SIBLINGS INSTEAD OF GETTING MARRIED, BUT LATER REGRETS AND GRIEVES. IN “BAJIRAO NANA” THE DRUNKARD TUKYA GETS INTO TROUBLE DUE TO HIS THREE MARRIAGES. SHEVANTA IN THE STORY `AAG` IS ESTRANGED FROM HER PARENTS AND SHE HAS TO SUFFER IN THE EVIL WORLD. SITA TRADES FOR HER SISTER MADHU’S LIFE IN `ROJCHA MADHA TYALA KON RADA?`. `HARYA-NARYA`, `SARG ITBHARACH RAHILA`, ‘TI CHAMPA!’,`GALANG` ARE ALSO VERY REAL AND DIFFERENT. ALL THESE STORIES TELL THE INHUMAN SUFFERINGS AND LIFE STORIES OF UNEDUCATED ADIVASIS- PAINS WHICH WE CANNOT EVEN IMAGINE.
‘झाकली मूठ’ ही आबा पाटलाची कथा द्रष्टेपण शिकविणारी. ‘गोष्ट त्याज्या जल्माची’ मधील म्हातारी मुलगा पोटी जन्मावा म्हणून स्त्रीजन्माचा जुगार खेळते व समाजाबाहेर फेकली जाते.मुलगा होतो तो अपघातात मरण पावतो;मग नातवाला जगवण्यासाठी म्हातारी प्राणपणानं लढते.‘व्हरपळ’कथेतील दगडू ठकीचं लग्न अजाणतेपणी लावतो... आणि तिच्या आयुष्याची होरपळ बघवत नाही. ‘बंड’या रूपकात्मक कथेतील ‘कावळे व सभापती डोमकावळा’ माणसाची स्वार्थी,दुष्ट व कपटी नीती उघड करतो. ‘म्हातारचळ’ मधील देखणी लंकी तरुणपणी सदामामाला घाबरते व लग्न न करता भावंडांना शिकवते... पण नंतर पश्चाताप व दु:ख करत बसते.‘बाजीराव नाना’ मधील दारूडा तुक्या ्तीन लग्न करून शेवटी गोत्यात येतो. ‘आग’ कथेतील शेवंताला माहेर पारखं होतं...दुष्ट जगात तिची फरपट होते. ‘रोजचं मढं त्याला कोण रडं?’तली सीता सख्खी बहीण मधूच्या जीवाचा सौदा करते. ‘हार्या-नार्या’,‘सर्ग इतभरच र्हायला’ ...ती चंपा! ‘गलांगू’ या कथाही अगदी वास्तव व वेगळ्या धाटणीच्या. आदिवांसीच्या अशिक्षित जीवनातले अमानवी दु:ख व कर्मकहाणी सांगणार्या या सर्व कथा. ज्या दु:ख-यातनांची आपण कल्पनाही करू शकणार नाही अशा.
Video not available
No Records Found
No Records Found
Keywords
#लक्ष्मणमाने #उध्वस्त #कथासंग्रह #समाज #सामाजिक #मराठीपुस्तक #मेहतापब्लिशिंगहाऊस #LAXMAN MANE #UDHAVASTA #STORY #MARATHIBOOK #MEHTAPUBLISHINGHOUSE
Customer Reviews
Write Your Own Review
  • Default typing language is Marathi. To type in English press Ctrl+G key combination
Submit Review
PLEASE SEND YOUR AUDIO REVIEW ON editorial@mehtapublishinghouse.com

Related Books

People Who Bought This Item Also Bought

Latest Reviews

CHHATITO GAPPA
CHHATITO GAPPA by G.B. DESHMUKH Rating Star
स्मिता अंजनकर, ठाणे.

नुकतेच `छाटीतो गप्पा ` वाचण्यात आले. अतिशय सुरेख , खुसखुशीत, नर्म विनोदी लेखन आपल मन ताजेतवाने करण्यात यशस्वी झाले आहे.पुस्तक वाचून विदर्भातील संस्कृती, परंपरा आणि त्याची जपणूक करणारी माणसं नव्याने भेटतात. या सर्वांना विनोदाची दिलेली जोड खूपच सुरेख हे.आपल्या संग्रही असायलाच हवे असे पुस्तक आहे. पुनर्वाचनाचा मोह नक्कीच होणार.असेच लिहित रहा. ...Read more

CHHATITO GAPPA
CHHATITO GAPPA by G.B. DESHMUKH Rating Star
विनोद कलंत्री, अमरावती

स्मृतिगंधाचा दरवळ पसरविणाऱ्या आनंददायी लेखनाची अनुभूती - छाटितो गप्पा. ...... त्र्यंबकेश्वर - सप्तश्रृंगी च्या प्रवासाची शिदोरी म्हणून सोबतीला जी.बी.देशमुखांचे "छाटितो गप्पा" पुस्तक घेतले आणि प्रवास सुखकर झाला. "छाटितोगप्पां" मधील गप्पांमधे रमून सुखद आनंद प्राप्त झाला... एकाच पिढितील असल्यामुळे लेखकाच्या जागी क्षणो क्षणी स्वतःला बघत होतो कारण आमच्या पिढितील सर्वांचे बाप पुस्तकातील बापाप्रमाणे चीफ साहेबच होते आणि स्वाक्षरी करण्या पूरती शिक्षित असलेली मायाळू माय एमबीए (निरक्षर) होती तरी तिने वित्त, एच. आर. अशा प्रत्येक क्षेत्रात आचार्याची पदवीच जणू प्राप्त केली होती ....रात्री बेरात्री मित्र परिवाराला वाढून तृप्त करणाऱ्या माता आता इतिहासात जमा झाल्या... जीवनाचा सोपान चढत असताना वाटेत येणाऱ्या निर्जीव पात्रांनाही सजीव करण्याची किमया लेखकाने केली आहे . मग ते `गव्हातले खडे` का असेना....!!! जीवन प्रवासात लाभलेले मित्र ,सहकारी प्रत्येकाचा उल्लेख करत असताना त्यांच्या सोबत कधितरी आपलेही भेटीचे योग यावयास हवे होते असे कुतुहल मनात साहजिकच निर्माण झाले मग ....ते दहा रुपये देणारे बाबुराव काका असो की मनोहर रिक्षावाला ...आणि ती "जीबला"...अप्रतिम !!! अमरावतीच्या मणिबाई गुजराती हायस्कूल ह्या शाळेविषयी लिहताना पिंपळगावकर सर, अनगळ मॅडम , भगत सर एक एक करून दर्शन देऊन गेले. मैदानाच्या एका बाजूला गाड्या लावणारे मामु ,भाकऱ्या, मनुभाई , मोटू अशोक आणि क्राफ्ट च्या सरां सारखा दिसणारा भिडाणे खारमुरे वाला ..ही सर्व आमच्या साठी अविस्मरणीय पात्र आहेत . ज्या कारणासाठी अनगळ मॅडम आणि लेखकाला हॅट-ट्रिक पूर्ण करता आली तो प्रसंग देखील धमालच....!!! . आजोबांच्या सेवेसाठी लहानग्या नातवांमधे स्पर्धा ही भाग्यवानाच्या घरीच होऊ शकते ...हे संस्कार ज्याच्या घरात आहे तोच खरा श्रीमंत... तो प्रसंग वाचताना डोळे पाणावले.... आणखीन एक गोष्ट ... "मेरा नाम जोकर" च्या थर्मास चे मलाही फार आकर्षण होते ...!!! नागपुरच्या टिपिकल "च्य" पासून सुरु होणाऱ्या भाषेतून वऱ्हाडच्या "काऊन बे"च्या भाषेला स्पर्श करत थेट पुण्यातील वर्माजीच्या दुकानातील जिभेला कष्टप्रद अशा पुणेरी मराठीत रमत-गमत एक -एक दृश्य ज्या प्रकारे चित्रित केल्या गेले ते सरळ काळजात घर करून जाते ...."छाटितो गप्पा" च्या माध्यमातून पुनः पुन्हा अनुभवलेल्या जीवन यात्रेच्या प्रवासातील प्रसंग स्व. मधुकर केचे सरांच्या शब्दात सांगावे तर ....मी डोळे उघडून बघितले, मी डोळे ओले करूनही बघितले, डोळे पुसूनही बघत राहिलो, आणि डोळे बंद करून त्यात परत- परत रमत आहे.... शेवटी ...पन्नास- साठ च्या दशकातील जे आमच्या सारखे नमुने आहेत मग ते कोणत्याही ठिकाणचे असो, त्यांच्या साठी हे पुस्तक म्हणजे, काही पात्र बदलतील, एखाद दुसरी घटना पण बदलेल परंतु जीवन प्रवास हा सारखाच राहील..... वाचनीय, स्मृतिगंधाचा दरवळ पसरविणारे .....आनंददायी लेखन. लेखकाच्या सक्षम लेखणीस त्रिवार सलाम... अभिनंदन!!! ...Read more