* Front & back cover images are for illustration purposes only and the price of book is sold separately.
  • Availability : Available
  • Translators : MANJUSHA AMDEKAR
  • ISBN : 9789353170950
  • Edition : 2
  • Publishing Year : OCTOBER 2018
  • Weight : 0.00 gms
  • Pages : 736
  • Language : Translated From ENGLISH to MARATHI
  • Category : COMBO SET
  • Discount : Individual(Login to get best discount offers.)
Quantity
Buying Options:
  • Print Books:
HAMLET, ROMEO AND JULIET, KING LEAR, AND THE TEMPEST ARE NOT JUST PLAYS, BUT IMMORTAL PIECES OF LITERATURE BY ONE OF THE GREATEST PLAYWRIGHTS TO HAVE EVER LIVED, WILLIAM SHAKESPEARE. THIS SERIES PRESENTS A THOUGHTFUL SELECTION OF TWENTY-TWO PLAYS BY SHAKESPEARE, WHICH HAVE BEEN SUITABLY ABRIDGED AND UPDATED FOR YOUNG READERS. THE ADAPTED NARRATIVE STYLE IS ACCESSIBLE, AND COUPLED WITH UNIQUE ILLUSTRATIONS THAT WILL ENGAGE CHILDREN AND SUPPORT THEM AS THEY BEGIN THEIR JOURNEY OF READER DEVELOPMENT AND LITERARY INTEREST.
जगातील सर्वश्रेष्ठ लेखक, नाटककार म्हणून विल्यम शेक्सपिअर यांचे नाव घेतले जाते. शोकांतिका, सुखांतिका आणि एतिहासिक नाटकांचे तीन प्रकार शेक्सपिअरनी नाटकांसाठी वापरले. त्यात शेक्सपिअरच्या शोकांतिका विशेष गाजल्या. शेक्सपिअरनं जागतिक रंगभूमीला नवे आयाम दिले. चारशेहून अधिक वर्षे जागतिक साहित्यावर अधिराज्य गाजवणाऱ्या या साहित्यिकाची कुमारांना ओळख व्हावी , यासाठी शेक्सपिअरची नाटकं या मालिकेत विशेष शैलीत सादर करण्यात आली आहेत. शेक्सपिअरच्या बावीस लोकप्रिय नाटकांचा यात समावेश आहे. अ मिडसमर नाइट्स ड्रीम, अ‍ॅज यू लाइक इट,ट्वेल्थ नाइट,द टू जेन्टलमेन ऑफ व्हेरोना सारखी कल्पनारम्य नाटके, ऑथेल्लो,किंग लियर,मॅकबेथ,रोमियो अ‍ॅन्ड ज्यूलिएट,हॅम्लेट सारख्या शोकांतिका आणि द टेंप्टेस्ट, द विंटर्स टेल,सिंबेलाईन सारखी सौंदर्यवादी नाटके यात समाविष्ट आहेत.

No Records Found
No Records Found
Keywords
Customer Reviews
  • Rating StarDAINIK SAKAL (SAPTRANG) 07-04-2019

    विश्वविख्यात साहित्यिकाचं विविधरंगी कथाविश्व... विल्यम शेक्सपिअर – विश्वविख्यात नाटककार आणि कवी. आज एकविसाव्या शतकातही त्याच्या साहित्याचं गारूड वाचकांच्या मनावर कायम आहे. शेक्सपिअरने दु:खांतिका आणि सुखांतिकाही लिहिल्या. त्याच्या दु:खांतिकांमधून मानी जीवनातील दु:खाची अटळता त्याने नाट्यमय रीतीने अधोरेखित केली. त्यामुळे त्याच्या दु:खांतिकांनी जागतिक साहित्यात इतिहास घडवला. अशा या विश्वविख्यात साहित्यिकाच्या साहित्यकृती कथारूपात मराठीत आणण्याचं श्रेय जातं मेहता पब्लिशिंग हाऊसकडे. शेक्सपिअरच्या साहित्यावर आधारित कथांची तब्बल बावीस पुस्तकं मेहता पब्लिशिंग हाऊसने बाल/ कुमार वाचकांच्या भेटीसाठी आणली आहेत. या पुस्तकांचा अनुवाद केला आहे मंजूषा आमडेकर यांनी. ‘अ मिडसमर नाईट्स ड्रीम’मध्ये जंगलात गेलेले चार प्रेमिक, तिथे परीराज्यातील राजाराणीशी झालेली त्यांची भेट आणि त्यांच्याशी भेट झाल्यानंतर या प्रेमिकांच्या विश्वात उडालेला गमतीदार गोंधळ, याचं अतिशय खुसखुशीत चित्रण केलं आहे. ‘ऑल इज वेल दॅट एन्ड्स वेल’ या सुखान्तिकेमधून अनाथ हॅलेना आणि सरदाराचा मुलगा बट्र्राम यांची प्रेमकहाणी सामोरी येते. रोमन जनरल अँटोनी इजिप्तची राणी क्लिओपात्राच्या प्रेमात पडतो. प्रेम आणि साम्राज्याची जबाबदारी यांच्यात सुरू असलेली अँटोनीच्या कसरतीचं कथारूपात चित्रण केलं आहे ‘अँटोनी आणि क्लिओपात्रा’मध्ये. ‘अ‍ॅज यू लाइक इट’मध्ये हद्दपार ड्यूकची मुलगी रोझलिंड आणि ओरलँडो यांच्यातील नाजूक भावबंधांचं विलक्षण दर्शन घडतं. ‘सिंबलिन, किंग ऑफ ब्रिटन’ ही युद्ध आणि होरपळीच्या धाग्यात विणलेली, सिंबलिनची मुलगी इमोजन आणि पोस्थुमससचीr प्रेमकहाणी आहे. ‘हॅम्लेट, प्रिन्स ऑफ डेन्मार्क’ म्हणजे वडिलांच्या मृत्यूनंतर आयुष्य उद्ध्वस्त झालेल्या हॅम्लेटची दु:खान्तिका आहे. ऐतिहासिक पार्श्वभूमीवरच्या ‘हेन्री फाइव्ह’ मध्ये इंग्लंडचा बेताल राजकुमार आदर्श राजा कसा होतो, याचं प्रत्ययकारी चित्रण आहे. ‘ज्यूलियस सीझर’मध्ये ज्यूलियस सीझर या रोमन लोकशाहीच्या सिनेटमधल्या शूर आणि तडफदार सिनेटरचा काही सिनेटर्स खून करतात. सीझरचा परममित्र अँटोनी खुन्यांचा सूड घेऊन रोममध्ये लोकशाही आणतो; पण अंतर्गत दुफळीमुळे ती लयाला जाते, असं कथानक आहे. ‘राजा लिअर’मध्ये ब्रिटनच्या स्तुतिप्रिय लिअर राजाची कथा आहे. त्याच्या तीन मुलींपैकी त्याची स्तुती करणाऱ्या दोन मुलींना तो सगळी संपत्ती देऊन टाकतो आणि स्तुती न करणाऱ्या मुलीला काहीच देत नाही; संपत्ती मिळालेल्या दोन्ही मुली त्याला चांगली वागणूक देत नाहीत आणि जिला लिअरने काहीच दिलेलं नसतं, ती मुलगी त्याला मदत करते. ‘मच अ‍ॅडो अबाउट नथिंग’मध्ये मसिनाचा गव्हर्नर लिओनाटोची मुलगी हेरो आणि तिचा प्रेमिक क्लाउडिओ यांच्यात गैरसमज झाल्यामुळे ते दुरावतात आणि नंतर ते कसे एकत्र येतात, याचं चित्रण आहे. ‘ऑथेल्लो’ हे शेक्सपिअरचं प्रभावशाली नाटक. ऑथेल्लो आणि डेस्डिमोनाच्या प्रेमाचं विवाहात झालेलं रूपांतर, डेस्डिमोनाबद्दल ऑथेल्लोच्या मनात निर्माण झालेला संशय आणि त्यातून उभं राहिलेलं सूडनाट्य...असा या कथानकाचा प्रवास होतो. ‘राजा रिचर्ड’ म्हणजे शेक्सपिअरनं रंगवलेला क्रूर खलनायक. त्याच्या स्वगतातून हे कथानक फुलत जातं. त्याच्या क्रूरतेला विनोदाची झालर लावलेली असल्यामुळे कथानकात रंगत येते. शेक्सपिअरच्या रोमॅन्टिक नाटकांपैकी सर्वाधिक गाजलेलं नाटक ‘रोमियो अँड ज्युलिएट.’ इटलीतल्या वेरोना शहरातल्या सरदार घराण्यांमधील रोमियो-ज्युलिएट एकमेकांच्या प्रेमात पडतात; पण त्या दोघांच्या घराण्यांमध्ये असलेल्या कट्टर वैराला ते बळी पडतात. जगभरातल्या सिने-नाट्य क्षेत्रासाठी प्रेरणादायी ठरलेलं शेक्सपिअरचं नाटक ‘द कॉमेडी ऑफ एरर्स.’ सरॅकसचा वृद्ध व्यापारी एगॉन, त्याची जुळी मुलं आणि त्यांचे जुळे नोकर नाटकात एकच धमाल उडवून देतात. ‘अंगूर` नावाचा धमाल हिंदी विनोदी चित्रपट याच नाटकावरून बेतला गेला आहे. ‘द मर्चंट ऑफ व्हेनिस’ ही कथा आहे शायलॉक या अत्यंत दुष्ट आणि लबाड ज्यू सावकाराची. पोर्शिया नावाची तरुणी शायलॉकचे दात त्याच्याच घशात घालून, त्यानं स्वत:च विणलेल्या जाळ्यात त्याला कशी अलगद अडकवते, याचं रंगतदार चित्रण या कथेमध्ये केलं आहे. ‘द टेमिंग ऑफ द श्रू’ या शेक्सपिअरच्या खुसखुशीत, गमतीदार विनोदी नाटकात कॅथेरीन या आगाऊ, उद्धट आणि कजाग मुलीला पेट्रूशिओ नावाचा तरुण समजंस बायको बनवायचा निश्चय करतो आणि त्याच्या या प्रयत्नात घडलेल्या अनेक गमतीदार प्रसंगांचं चित्रण या पुस्तकात केलं आहे. आपल्या भावाकडून फसवला गेलेला प्रॉस्पेरो आणि त्याची लहान मुलगी, मिरांडा एका जादुई बेटावर पोहोचतात. एरिएल या आत्म्यांच्या प्रमुखाच्या मदतीनं प्रॉस्पेरो आपला विश्वासघात करणाऱ्यांना अद्दल घडवतो आणि आपलं राज्य परत मिळवतो, असं कथानक आहे ‘द टेम्पेस्ट’चं. तीन चेटकिणींच्या भविष्याच्या प्रभावाखाली क्रौर्य आणि सत्तालालसेची परिसीमा गाठलेल्या लॉर्ड मॅकबेथची कथा आहे ‘द ट्रॅजेडी ऑफ मॅकबेथ.’ गहन, गूढ घटनाक्रम आणि दमदार व्यक्तिरेखांमुळे ही कथा विशिष्ट उंची गाठते. ‘द टू जंटलमन ऑफ व्हेरोना’ची कथा रोमॅन्टिक, विनोदी आहे. प्रोटियस आणि व्हॅलेंटाइन हे दोन जिवलग मित्र असतात. त्यांच्यातल्या मैत्रीत दरी निर्माण होते. ज्युलियाच्या प्रेमात असणारा प्रोटियस व्हॅलेंटाइनची प्रेमिका सिल्व्हियाच्या प्रेमात पडतो आणि त्यांच्या प्रेमात दरी निर्माण करतो; पण ज्युलिया आपलं प्रेम परत मिळवण्यासाठी युक्तीचा वापर करते. ‘द विंटर्स टेल’ ही कथा आहे सिसिलीचा राजा लिओन्टेस याची. आपली बायको आणि आपल्या परम मित्राविषयी राजा संशय घेतो. त्याच्या या संशयी वृत्तीमुळे सगळ्यांच्याच आयुष्याची धूळधाण होते. ‘टिमॉन ऑफ अथेन्स’ - टिमॉन हा अथेन्समधला श्रीमंत माणूस आपल्या मित्रांवर आणि गरजूंवर पैशाची उधळण करून एक दिवस कफल्लक होतो. त्यानंतर इतके दिवस त्याच्या जिवावर मजा मारणारे सगळेजण त्याला टाळायला लागतात. हताश झालेला टिमॉन सरळ जंगलात निघून जातो. त्याचा माणुसकीवरचा विश्वासच उडून जातो. ‘ट्वेल्थ नाईट` ही एक हलकीफुलकी मजेदार प्रेमकथा आहे. सरदार घराण्यात जन्मलेली व्हिओला आणि तिचा जुळा भाऊ सेबॅस्टिन एका जहाजातून प्रवास करत असताना ते जहाज फुटतं. त्यांची ताटातूट होते. व्हिओला आयलिरियाच्या ड्यूकचा नोकर बनून मुलाच्या रूपात वावरू लागते. आणि ड्यूकचं जिच्यावर प्रेम असतं ती ऑलिव्हिया मुलाचा वेष धारण केलेल्या नोकराच्या प्रेमात पडते आणि एकच गोंधळ उडतो. तर असं हे शेक्सपिअरचं कथाविश्व विविधरंगी, विविधढंगी व्यक्तिरेखांनी गजबजलेलं आणि जीवनाभिमुख आहे. त्याच्या सुखांतिकांमधून प्रसन्नतेचे तुषार उडतात, तर दु:खांतिकांमधून मनोवेदनेचे डोंब उसळतात. या कथांमधील घटना आणि व्यक्तिरेखांना साजेशी पावडर शेडिंगमधली चित्रं, हे या पुस्तकांचं उल्लेखनीय वैशिष्ट्य म्हणावं लागेल. शेक्सपिअरचा कल्पनाविलास आणि त्याचं माणसाच्या अंतर्मनात शिरण्याचं सामर्थ्य या कथांमधून जाणवत राहतं. राजा-राणी, पऱ्या त्याच्या या कथांमध्ये आहेत, पण इतर बालकथांपेक्षा वेगळ्या स्वरूपात त्या भेटतात. शेक्सपिअरची नाटकं अनेक भाषांमध्ये भाषांतरित/रूपांतरित झाली; पण त्याच्या कथा भाषांतराच्या दृष्टीने दुर्लक्षित राहिल्या. त्या कथा आता या बावीस पुस्तकांच्या निमित्ताने बाल/कुमार वाचकांसमोर आल्या आहेत. मंजूषा आमडेकर यांचा अनुवादही सरस झाला आहे. शेक्सपिअरसारख्या जगत्विख्यात साहित्यिकाची ओळख इतक्या उत्तमोत्तम कथांमधून बाल/कुमार वाचकांना होणार आहे. माणसाच्या स्वभावाच्या विविध छटांचं दर्शन घडविणाऱ्या या कथा बाल/कुमार वाचकांचं मनोरंजन तर करतीलच; पण त्यांना मार्गदर्शकही ठरतील, असं वाटतं. तेव्हा या महान साहित्यिकाच्या या साहित्यकृती बाल आणि कुमारांबरोबरच मोठ्यांनीही अवश्य वाचाव्या अशा आहेत. –अंजली पटवर्धन ...Read more

Write Your Own Review
  • Default typing language is Marathi. To type in English press Ctrl+G key combination
Submit Review
PLEASE SEND YOUR AUDIO REVIEW ON editorial@mehtapublishinghouse.com

Related Books

People Who Bought This Item Also Bought

Latest Reviews

NAGZIRA
NAGZIRA by VYANKATESH MADGULKAR Rating Star
कृष्णा DIWATE

आजच्या पुस्तकाचा विषय माझ्या आवडीचा - जंगलाचा... *जंगल - काय असतं ?* म्हटलं तर फक्त झाडे, नदी-नाले, प्राणी पक्षी यांनी भरलेला जमिनीचा एक तुकडा .... की वन-देवता? की पशु-पक्ष्यांचं घर? की जीवनचक्रातील अति-महत्वाचा घटक? की आपल्यातल्या दांभिकपणाला - दिखव्याला - व्यवहाराला गाळून टाकणारं आणि आपल्यालाही त्याच्यासारखाच सर्वसमावेशक, निर्मळ बनवणारं आणि आपल्यातल्या originality ला बाहेर आणणारं, असं एक अजब रसायन? *जंगल भटक्यांना विचारा एकदा... बोलतानाच त्यांच्या चेहऱ्यावर आणि डोळ्यात जी चमक दिसेल ना, त्यातून फार वेळ वाट न बघता सरळ जंगल गाठण्याची इच्छा न होईल तरच नवल!* आमचा एक मित्र- ज्याने असंच जंगलांचं वेड लावलं आणि अजून एक भटकी मैत्रीण - जिने त्या वेडात भरच घातली..... आणि असे अजून अनेक भटके निसर्गप्रेमी ... आणि मुळातूनच निसर्गाची ओढ , या सर्व गोष्टी माझ्या जंगल -प्रेमासाठी कारणीभूत ठरल्या. *आणि मग अरण्यऋषी श्री. मारुती चितमपल्ली, शंकर पाटील (कथा), डॉ. सलीम अली, जिम कॉर्बेट, व्यंकटेश माडगूळकर इत्यादींनी या निसर्गदेवतेकडे बघण्याची एक वेगळी दृष्टी दिली. त्या सर्वांनाच आजचा हा पुस्तक-परिचय सादर अर्पण!!* कथांसाठी प्रसिद्ध असणाऱ्या लेखकाने हे नागझिरा पुस्तक का बरे लिहिले असावे? मनोगतात ते स्वतः म्हणतात - *"महाराष्ट्रातील एखाद्या आडबाजूच्या जंगलात जाऊन महिना दोन महिने राहावे, प्राणी जीवन, पक्षी जीवन, झाडेझुडे पाहत मनमुराद भटकावे आणि या अनुभवाला शब्दरूप द्यावे हा विचार गेली काही वर्षे माझ्या मनात घोळत होता. काही परदेशी प्राणी शास्त्रज्ञांनी असा उद्योग करून लिहिलेली उत्तम पुस्तके माझ्या वाचण्यात आल्यापासून ही इच्छा फारच बळवली. मी इथे तिथे प्रयत्न करून पाहिले आणि निराश झालो. हे काम आपल्या आवाक्यातले नाही असे वाटले. मग शेल्लरने कुठेतरी लिहिल्याचे वाचले की भारतातील लोक प्राणी जीवनाच्या अभ्यासात उदासीन आहेत, आफ्रिकेच्याही फार मागे आहेत. त्यांना वाटते अशा संशोधनासाठी प्रचंड खर्च करावा लागतो, पाण्यासारखा पैसा लागतो. पण तसे नाही. गळ्यात दुर्बीण, मनात अमाप उत्साह आणि आस्था असली की अभ्यास होतो. मी शक्य तेव्हा एकट्यानेच उठून थोडेफार काम करत राहायचे ठरवले. कधी काझीरंगा, मानस या अभयारण्यावर, कधी नवेगाव-बांधावर तर कधी कोरेगावच्या मोरावर लिहित राहिलो.* *मला चांगली जाणीव आहे की हा प्रयत्न नवशिक्याचा आहे. तो अपुरा आहे, भरघोस नाही. त्यात बऱ्याच त्रुटी आहेत, पण नव्या रानात शिरण्यासाठी पहिल्यांदा कोणीतरी वाट पाडावी लागते. पुढे त्या वाटेने ये-जा सुरू होते. मी लहानशी वाट पाडली आहे एवढेच!"* लेखक आत्ता असते तर त्यांना नक्की सांगितले असते की तुम्ही पाडलेली पायवाट आता जवळ-पास राजमार्ग बनत चालली आहे. आज अनेक वन्य-जीव अभ्यासक, जंगल भटके सुजाण व सतर्क झाले आहेत, जंगले आणि प्राणी वाचले पाहिजेत यासाठी प्रयत्न सुरु आहेत. ह्या प्रयत्नांमागे लेखकासारख्या अनेक वनांचा अभ्यास करून ते आपल्यासमोर आणणाऱ्यांचा मोठा हात आहे. आज पक्षी-निरीक्षक किरण पुरंदरेंसारखे व्यक्ती शहरातील सगळा गाशा गुंडाळून जंगलात राहायला गेलेत ... काय नक्की thought -process झाली असेल त्यांची? फक्त जंगल-भटकंती करताना पाळावयाचे नियम अत्यंत महत्वाचे आहे. मुख्यत्वे-करून कुठल्याही वृक्षांचे, प्राणी-पक्ष्यांचे आपल्या असण्याने कुठलाही त्रास किंवा धोका - हानी संभवू नये, याची काळजी आपल्यासारख्या सुज्ञ भटक्यांनी नक्की घ्यावी. तरच हे भटकणे आनंद-दायी होईल. *भंडारा जिल्यातील नागझिरा हे एक अभयारण्य! फार सुंदर आहे.* हे पुस्तक फक्त लेखकाच्या दृष्टीने त्यांना भावलेलं जंगल आहे का? फक्त जंगलाचं वर्णन आहे का? तर नाही. एक पट्टीचा कथालेखक आणि मानव-स्वभाव चितारणारा लेखक केवळ वर्णन करू शकत नाही. माझ्या मते ही एक प्रक्रिया आहे, त्यांच्या अंतर्बाह्य बदलाची, जी त्यांना जाणवली, अगदी प्रकर्षाने. आणि तोच स्वतःचा शोध त्यांनी आपल्यासमोर मांडण्याचा प्रयत्न केलाय. बाकी प्रत्येकाचं जंगल वेगळं, खरं जंगल नाही तर स्वतःच्या आतलं एक जंगल. ते ज्याचं त्याने शोधायचं, त्यात डुंबायच, विहार करायचा आणि काही गवसत का ते बघायचं .... लेखकानेही तेच केलं... एक स्वगत मांडलं आहे.... आणि त्यातून संवादही साधला आहे. हे पुस्तक ललित म्हणावे की कादंबरी, वर्णन म्हणावे की आत्मकथन, अशा हिंदोळ्यावर हे वाचताना मी सतत राहते. अतिशय आशयपूर्ण गहिऱ्या अर्थाचे लिखाण आहे यात. लेखकाने नागझिरा आणि त्याचे वर्णन कसे केले आहे ते आपण रसिक वाचकांनी हे पुस्तक वाचूनच त्याचा आनंद घ्यावा. ते इथे मी सांगत बसणार नाही, उगाच तुमचं आनंद का हिरावून घेऊ? मी इथे मला भावलेले लेखकच मांडण्याचा अल्पसा प्रयत्न करत आहे, ते ही या पुस्तकाच्या माध्यमातून... पहिल्याच पानावर ते काय लिहितात बघा - *"गरजा शक्य तेवढ्या कमी करायच्या, दोनच वेळा साधे जेवण घ्यायचे, त्यात पदार्थ सुद्धा दोन किंवा तीनच. स्वतःचे कामे स्वतःच करायची. पाणी आणणे, कपडे धुणे अंथरून टाकणे आणि काढणे या साध्या सुध्या गोष्टींसाठी माणसांनी दुसऱ्यावर का अवलंबून राहावे? एकांत, स्वावलंबन आणि प्रत्येक बाबतीत मितव्यय ही त्रिसूत्री पाळून जंगलात पायी भटकायचे, जंगलाच्या कुशीत राहून निरागस असा आनंद लुटायचा या माफक अपेक्षेने गेलो आणि माझा काळ फार आनंदत गेला . रेडिओ, वृत्तपत्रे, वाङ्मय चर्चा, वाचन, कुटुंब, मित्र, दुसऱ्याच्या घरी जाणे येणे, जेवण देणे आणि घेणे यापैकी काहीही नसताना कधी कंटाळा आला नाही. करमत नाही असे झाले नाही. रोज गाढ झोप आली. स्वप्न पडले असतील तर ती सकाळी आठवली नाही. शिवाय मित आहार आणि पायी हिंडणे यामुळे चरबी झडली. एकूणच मांद्य कमी झाले."* हे वाचून आपल्याला नक्की काय हवे असते, आणि रोजच्या रहाटगाडग्यात आपण काय करतो, याची मनातल्या मनात तुलना व्हावी. खरंच काय हवं असतं आपल्याला? आपण सतत प्रेम, शांती, समाधान आणि मनःशांती याच्याच तर शोधात असतो ना? आणि नेमक्या ह्याच सर्व गोष्टी बाजूला पडून आपण नुसते धावतच असतो... कशासाठी?? जीवनाचं तत्वज्ञान हे फार गंभीर नाहीये, अगदी छोट्या छोट्या गोष्टीतून आपण ते समजून घेऊन शकतो. फक्त ती जाण असली पाहिजे. थोडासा थांबून विचार झाला पाहिजे. मनःचक्षु उघडे पाहिजे आणि मुख्य म्हणजे मी कुणीतरी मोठा , हा भाव पहिल्यांदा गाळून पडला पाहिजे. *अगदी तसंच जसं पानगळीच्या मोसमात जुनं पान अगदी सहज गळून पडतं ... नव्यासाठी जागा करून देतं ... जंगल आपल्याला हेच शिकवतं ... न बोलता ... त्याच्या कृतीतून ... आपली ते समजून घेण्याची कुवत आहे का?* शेवटच्या प्रकरणात लेखक परतीसाठी रेल्वे फलाटावर येतो. तेव्हाचचं त्यांचं स्वगत फार विचार करायला भाग पाडतं - *"ह्या दोन तासात करण्याजोगे असे काहीच महत्त्वाचे कार्य नसल्यामुळे मी आरशासमोर बसून दाढी केली, मिशा काढून टाकल्या. सतत अंगावर होते ते हिरवे कपडे काढून टाकले आणि इतके दिवस माझ्या कातडी पिशवीच्या तळाशी परिटघडी राहिलेले झुळझुळीत कपडे चढवून पोशाखी बनलो.`* किती साधी वाक्य आहेत, पण `पोशाखी बनलो` यातून किती काय काय सांगायचे आहे लेखकाला... गहिरेपण जाणवते! मला विचार करायला भाग पाडते. ट्रेक करून गड -किल्ल्यांहून परतताना माझीही अवस्था काहीशी अशीच व्हायची... जाड पावलांनी घरी परतणे आणि पुन्हा निसर्गात भटकायला मिळण्याची वाट पाहणे, याशिवाय गत्यंतर नसायचे. *जंगलांवर , निसर्गावर निस्सीम प्रेम करणाऱ्या आणि त्यांच्या संवर्धनासाठी झटणाऱ्या अनेक वेड्यांमुळे आज आपली वसुंधरा टिकली आहे. पुढील पिढ्यांसाठी तिला असच बहरत ठेवायचं असेल, किमान टिकवायचं जरी असेल तरी आपणही थोडेसे निसर्ग-वेडे व्हायला काय हरकत आहे??* *वृक्षवल्ली आम्हा सोयरे... वनचरे ...* धन्यवाद! जय हिंद!!! ...Read more